Omdat hij tot de familie van de meervallen behoort, kan de Mandi-vis met dezelfde strategieën worden gevangen.

De Mandi-vis komt oorspronkelijk uit de Pará-rivier en de São Francisco-rivier in de Braziliaanse en Argentijnse bekkens. Hij komt meestal voor in ondiep water dat over zandige of modderige substraten stroomt, waaronder de kanalen van de grote rivieren en hun zijrivieren. Hij bewoont ook poelen en kleine meertjes die achterblijven als het water zich terugtrekt aan het einde van het regenseizoen.

Er zijn verschillende soorten mandi's, die behoren tot de familie van de meervallen. Mandi's moeten voorzichtig worden behandeld, want ze hebben angels aan de zijkanten en aan de bovenkant, en als ze steken doen ze veel pijn. Mandi's zijn omnivoor en voeden zich met benthische larven van insecten, algen, weekdieren, vissen en fragmenten van waterplanten in de natuur.

Bekijk meer karakteristieken over de soort, waaronder ook zijn eigenaardigheden en vistips.

Classificatie:

• Wetenschappelijke naam - Pimelodus maculatus;
• Familie - Pimelodidae.

Kenmerken van Mandi-vis

De Mandi vis kan ook de algemene naam mandi amarelo, madi do salgado, mandi casaca, mandi pintado, mandiú, mandiúba, mandiúva, manditinga, mandijuba en curiacica da branca hebben.

Ook gevlekte meerval en witte meerval kunnen enkele van zijn bijnamen zijn, omdat het een soort is die tot de familie van de meervallen behoort.

En door hun voedings- en gedragskenmerken hebben vissen het ongelooflijke vermogen om zich aan te passen aan verschillende regio's met uiteenlopende klimatologische omstandigheden.

Het lichaam is van leer, middelgroot en hoger aan het begin van de rugvin.

Het dier heeft echter een smal lichaam naar de staartvin toe en zijn kop is kegelvormig.

De ogen bevinden zich aan de zijkant van het lichaam en op de rug. Het dier kan een bruinachtige kleur vertonen die verandert in een gelige tint bij het naderen van de flanken.

Hij heeft ook een witte buik en 3 tot 5 zwarte vlekken verspreid over zijn lichaam.

De borst- en rugvinnen hebben stekels en daarom is het heel belangrijk om voorzichtig te zijn tijdens het vissen, want als er een ongeluk gebeurt, zal de persoon veel pijn, zwelling en koorts voelen.

In feite is het een goede soort om mee te koken en ook om mee te sportvissen, want de visser hoeft niet erg ervaren te zijn om hem te vangen, het enige wat hij hoeft te doen is voorzichtig zijn bij het hanteren van het dier.

Zijn levensverwachting is 8 jaar, zijn totale lengte is 40 cm en hij weegt gemiddeld 3 kg.

Kweken van de Mandi-vis

Omdat hij eierleggend is, ontwikkelt de Mandi vis zich zoals de meeste andere soorten, dus het embryo groeit in een ei.

En tijdens perioden van regen en hitte plant de soort zich meestal voort, zodat hij zijn jongen later aan het toeval overlaat nadat ze geboren zijn. Met andere woorden, er is geen vaderlijke zorg.

In deze zin is het interessant om te benadrukken dat deze soort in zijn natuurlijke habitat moet blijven, omdat hij zich simpelweg niet kan voortplanten in reservoirs.

Voedsel

Het dieet van de Mandivis wordt beschouwd als opportunistisch en omnivoor.

Daarom kan het dier zich voeden met waterinsecten, maar ook met andere vissen, algen, zaden, weekdieren, vruchten en bladeren.

En een interessante eigenschap zou zijn dat de soort zijn dieet kan veranderen afhankelijk van het seizoen.

In de late zomer en vroege herfst hebben Mandi-vissen bijvoorbeeld een hogere voedselactiviteit.

Curiosa

Mandivissen kunnen verward worden met Pimelodus platicirris omdat ze allebei een soortgelijk lichaamspatroon hebben.

Maar de soorten worden onderscheiden door de kleur en de hoogte van de vetvin. Het is ook mogelijk om de vissen te onderscheiden door de hoogte en de totale lengte van het lichaam. Een andere curiositeit is hun vreedzame gedrag.

Over het algemeen kan het dier vreedzaam overleven in gezelschapsaquaria met vissen van dezelfde grootte als hij. Vissen kunnen zelfs minder schuw zijn als ze in groepen worden geplaatst.

Tot slot moet je weten dat de Mandi-vis op de Rode Lijst van Bahia staat, een evaluatie-instrument van de staat voor het behoud van flora en fauna.

Helaas heeft deze soort veel te lijden onder de bouw van hydro-elektrische dammen en zoals gezegd kunnen de vissen zich niet buiten hun leefgebied ontwikkelen.

In 2007 startte het Peixe Vivo (Levende Vis) programma voor het behoud van inheemse vis in de stroomgebieden waar bedrijven actief zijn.

Hierdoor is er een grote strijd om het behoud van de soort, die alleen gevoerd kan worden door de impact die energiecentrales veroorzaken te verminderen.

Waar vind ik Mandi vis?

Dit is een zoetwatersoort die oorspronkelijk uit Zuid-Amerika komt, uit de stroomgebieden van de rivieren São Francisco en Pará.

De Mandivis komt echter ook voor in de Guianas, Peru, Paraguay, Venezuela, Bolivia en Argentinië.

Er zijn ook meldingen van vissen in het Amazonegebied en de Prata, Paraná, en in de rivieren Iguaçu en Uruguay.

Daarom komt de soort, ondanks de grote behoefte aan behoud, in verschillende regio's voor.

Daarom is het dier op de oevers van rivieren en plaatsen met grind of zand op de bodem.

Tips voor het vissen op Mandi vis

Om de soort te vangen, gebruik je altijd licht of licht/medium materiaal. Gebruik ook lijnen van 10 tot 14 lb en haken tot nr. 2/0.

Wat betreft de aasmodellen, geef de voorkeur aan natuurlijke soorten zoals kleine visjes in stukken of levend, wormen, kippenlever, piaba en prato kaas.

Wees heel voorzichtig bij het hanteren, want de stekels die in de vinnen achterblijven kunnen ernstig letsel veroorzaken.

En tot slot, maak gebruik van het feit dat meervallen over het algemeen nachtelijke gewoonten hebben en reken op een beperkt gezichtsvermogen en oefen het nachtvissen om de Mandi Fish te vangen.

Informatie over de lamantijn in Wikipedia

Vond je de informatie leuk? Laat je reactie hieronder achter, het is belangrijk voor ons!

Zie ook: Bagre vissen: tips en informatie over hoe je de vis vangt

Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!