De algemene naam Bem-te-vi is verwant aan sommige vogelsoorten die zich onderscheiden door kenmerken zoals grootte.

In deze zin wordt aangenomen dat er ten minste 11 soorten die in ons land leven .

En elk van hen heeft overeenkomsten en bijzonderheden.

Lees dus verder en leer meer over de belangrijkste soorten en algemene kenmerken.

Classificatie:

• Wetenschappelijke naam - Pitangus sulphuratus, Myiozetetes similis en M. cayanensis;
• Familie - Tyrannidae.

Belangrijkste soorten Bem-te-vi

Laten we eerst een veelgestelde vraag beantwoorden: Hoe is Ik zag je in het Engels ?

De algemene naam van het dier is "Great Kiskadee" en in het Europees Portugees zou de naam "grande-kiskadi" zijn.

Het is ook mogelijk om verschillende gewone namen te zien, bijvoorbeeld vanwege de regio:

In Argentinië wordt het "benteveo", "bichofeo" en "vinteveo" genoemd, terwijl het in Bolivia "frío" zou zijn.

De inheemse bevolking noemt de vogels met namen als puintaguá, pitaguá, pituã, triste-vida, tic-tiui, bem-te-vi-verdadeiro, bem-te-vi-de-coroa, tiuí en teuí.

Daarom heeft de belangrijkste soort de wetenschappelijke naam " Pitangus sulphuratus "Hij heeft een gemiddelde grootte van 23,5 cm en is middelgroot.

Zo kan de lengte variëren tussen 22 en 25 cm en is de massa 60 gram.

Het belangrijkste onderscheidende kenmerk van de individuen is de felgele kleur op de buik.

Een ander punt is de witte band boven op het hoofd die als wenkbrauw kan worden gedefinieerd, omdat hij boven de ogen zit.

Op de rug is de kleur bruinachtig, de staart is zwart en de snavel is licht gebogen, stevig, lang, plat en zwart.

Het gebied net onder de snavel, de keel, is wit.

Ze zijn ook te herkennen aan hun zang, want ze zijn een van de eersten die bij zonsopgang hun stem laten horen.

Dit kenmerk maakt de soort een van de beroemdste in Brazilië.

En hoewel hij wordt gezien in groepen van niet meer dan 4 individuen die samenkomen op televisieantennes, gedraagt de vogel zich solitair.

Ten slotte wordt er nauwelijks onderscheid gemaakt tussen mannetjes en vrouwtjes, aangezien er geen seksueel dimorfisme is.

Andere soorten

Een ander voorbeeld van Bem-te-vi zou de roodstaartbuizerd ( Myiozetetes similis ).

Het uiterlijk lijkt op dat van de hierboven genoemde soorten, maar er zijn verschillen in grootte.

De bentevizinho is maximaal 18 cm lang en de massa varieert van 24 tot 27 gram.

Daarnaast heeft de kop een donkergrijze tint en is de witte band boven de ogen ook te zien.

Er is ook een rode of oranje streep.

De vleugels en staart hebben een bruine tint en de bovenste delen zijn olijfbruin.

De ondervleugels daarentegen hebben een gelige tint en de keel is wit.

De jongen zijn te herkennen aan de lichtere tint rond de ogen en de bruine staartveren.

In andere gevallen is de Rufous-winged havik ( Myiozetetes cayanensi ), is tussen 16,5 en 18 cm in totale lengte.

De massa zou 26 gram zijn en de bovenkant van de kop heeft een roetachtige donkerbruine tint.

Er is zelfs een grote centrale vlek met een levendige geeloranje kleur.

De auriculaire en orbitale gebieden, evenals de zijkanten van de nek, hebben een uniforme roetachtige donkerbruine kleur.

De achterkant van de nek en het uropygium zijn olijfbruin van kleur, terwijl de keel en kin wit van kleur zijn.

Tot slot zijn de poten, poten en snavel zwart, net als de iris van het oog.

In die zin zijn individuen gemakkelijk te herkennen aan hun vocalisatie, die bestaat uit zacht, langdurig gefluit, "ü-ü", "ü-i-ü".

Daarnaast zijn er nog andere soorten zoals de roodkeeltaling (Philohydor lictor), de geelbuiktaling (Conopias trivirgatus) en de roodkruintaling (Conopias parvus).

Wat is de fok van Bem-te-vi?

De soort nestelt in de top van een hoge boom, in de vork van een tak.

Desondanks bouwen sommigen liever in de holtes van paalgeneratoren, waarbij ze tot 12 m boven de grond blijven.

Het is ook mogelijk dat het dier zoekt naar door mensen gemaakte materialen zoals draden, plastic en papier om te nestelen in stedelijke gebieden.

Hierdoor is het nest bolvormig en gesloten, met de ingang aan de zijkant.

Bouwen is een taak voor zowel mannetjes als vrouwtjes, die ook even verantwoordelijk zijn voor de zorg van hun kroost.

Het is vermeldenswaard dat individuen erg agressief kunnen worden tegen andere vogels als ze zich bedreigd voelen.

Tijdens het broedseizoen, dat plaatsvindt tussen september en december, kunnen we het koppel in duet zien zingen en ritmisch met hun vleugels slaan.

Daarom, hoeveel kuikens heeft Bem-te-vi ?

Elk koppel legt tussen de 2 en 4 eieren die 17 dagen worden bebroed en die wit zijn met zwarte vlekken, vergelijkbaar met kwarteleieren.

Kort na het uitkomen is de ontwikkeling altriciaal, d.w.z. de pup kan zich niet zelfstandig voortbewegen.

Zo worden hun ogen gesloten geboren en leren ze na een tijdje vliegen en lopen.

Voedsel

O Bem-te-vi heeft een gevarieerd dieet.

Ten eerste worden de soorten "insecteneters" genoemd, omdat ze zich voeden met honderden insecten per dag.

De bem te vi verstoort de bijenteelt omdat het een roofdier is van bijen en hoewel hij zich gewoonlijk voedt met insecten die op takken zitten, valt hij ook vliegende insecten aan.

Daarnaast bevat het dieet fruit zoals sinaasappel, appel, papaja en pitanga.

De worm, sommige soorten slangen, hagedissen, tuinbloemen, schaaldieren, alligator-eieren, maar ook vissen en kikkervisjes die in ondiepe meren en rivieren leven, maken deel uit van het dieet.

Individuen hebben ook de gewoonte om parasieten zoals teken van paarden of vee te eten.

Over het algemeen zijn de soorten ontdekken altijd nieuwe vormen van voedsel En omdat ze alles eten, helpen ze insectenplagen onder controle te houden.

Dat wil zeggen dat het dier een ongelooflijke capaciteit heeft met betrekking tot diverse voedingsmiddelen en zelfs het rantsoen van katten, honden en andere huisdieren kan eten.

Curiosa

o Bem-te-vi heeft een hoek drielettergrepig die de lettergrepen WELL-THE-VI voortbrengt, wat de oorsprong is van de algemene naam.

Het is ook mogelijk dat het lied tweelettergrepig is, waarbij het dier "BI-HÍA" zingt.

Tot slot is er het eenlettergrepige gezang dat dicht in de buurt komt van een "TCHÍA".

Let er dus op dat de liedjes verschillend zijn en dat de soorten daarom verschillende algemene namen hebben.

Een andere curiositeit heeft te maken met de belangrijke rol die werd gespeeld in de zaadverspreiding .

In de cerrado-gebieden van de staat São Paulo helpen deze vogels bij de verspreiding van zaden van de soort Ocotea pulchella Mart.

Aan de andere kant staan de soorten volgens de "Rode Lijst van Bedreigde Soorten" van de Internationale Unie voor Natuurbehoud en Natuurlijke Hulpbronnen op een staat " kleine zorg " of "veilig".

Het resultaat is dat er wereldwijd tussen de 5 000 000 en 50 000 000 exemplaren zijn.

Waar vind ik Bem-te-vi?

De verdeling van Bem-te-vi varieert per soort, dus de P. sulphuratus komt oorspronkelijk uit Latijns-Amerika.

Daarom leven de vogels van Mexico tot Argentinië, hoewel ze ook gezien worden in het zuiden van Texas en op het eiland Trinidad.

Hij werd in 1957 op Bermuda geïntroduceerd, met individuen die uit Trinidad werden geïmporteerd.

Op deze locatie wordt de soort momenteel gezien als de op twee na meest voorkomende als we het over vogels hebben.

Wat Brazilië betreft, weet dat hij in de meeste regio's van ons land voorkomt.

Daarom staat het dier op telefoondraden of daken te zingen en baadt het in fonteinen op openbare pleinen en vijvers.

Anders is de soort M.similis leeft van het zuidwesten van Costa Rica tot Zuid-Amerika.

Tot slot begrijpen we de verdeling van M. cayanensis door middel van de ondersoort:

1. cayanensis, opgenomen in 1766, leeft in de Guyana's, het zuiden van Venezuela en het Braziliaanse Amazonegebied tot in Bolivia.

De ondersoort M.cayanensis erythropterus uit 1853 komt voor in het zuidoosten van ons land.

We kunnen het oosten van Minas Gerais, Espírito Santo, het oosten van São Paulo en Rio de Janeiro eruit lichten.

1. cayanensis rufipennis, gecatalogiseerd in 1869, komt voor van oostelijk Colombia tot de noordelijke regio's van Venezuela en oostelijk Ecuador.

En tot slot, de ondersoort M. cayanensis hellmayri, 1917, komt voor van oost Panama tot Colombia.

We kunnen ook de gebieden in het uiterste noordwesten van Venezuela en het oosten van Ecuador meerekenen.

Vond je de informatie leuk? Laat je reactie hieronder achter, het is belangrijk voor ons!

Informatie over Bem-te-vi in Wikipedia

Zie ook: Merel: een prachtige zangvogel, zijn kenmerken, voortplanting en rariteiten

Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!