ماهی پیرارارا در دوران جوانی در بازار زینتی استفاده می شود، همچنین می تواند یک گونه عالی برای ماهیگیری ورزشی باشد. و این به دلیل اندازه آن و تمام چالش هایی است که در میانه صید ارائه می دهد.

ماهی پیرارارا یک ماهی آب شیرین گرمسیری است که با نام علمی Phractocephalus hemioliopterus شناخته می شود که در حوضه رودخانه آراگوآیا یافت می شود. توکانتین ها و آمازوناها.

پیرااراها ماهی هایی از خانواده Pimolidedae هستند، بدنی پوشیده از چرم و دمی قرمز دارند، سر بزرگ و پهنی دارند که حدود 1/3 طول کل را اشغال می کند. دهان بسیار گشاد است. دارای یک صفحه نوکال بزرگ است که آن را از سایر پیملودیدها متمایز می کند. بدن چاق، با نیمرخ گرد است.

رنگ پشت معمولا قهوه ای یا سیاه است و بسته به منطقه ای که در آن زندگی می کند ممکن است دارای لکه های سبز رنگ باشد. شکم زرد، اغلب با لکه های سیاه است. باله دمی کوتاه است و به رنگ قرمز روشن است. پیرارارا ماهی بزرگی است که طول آن می تواند بیش از 1.2 متر و حدود 70 کیلوگرم باشد.

بنابراین، در مورد این گونه، از جمله نکات ماهیگیری بیشتر بدانید.

طبقه بندی:

• نام علمی – Phractocephalus hemioliopterus؛
• خانواده – Pimelodidae.

خصوصیات ماهی پیرارارا

با توجه به منطقه، می توان پیرارارا مانند Uarara، Pirabepre، Parabebe، Torai Cajaro و Laitu را یافت. واز جمله خصوصیات ماهی پیرارارا، بدانید که چرمی است و جثه بزرگی دارد.

این حیوان همچنین دارای سر بزرگی است که به شدت استخوانی شده و همچنین صفحه استخوانی آن قبل از باله پشتی قرار دارد.

نکته ای که می تواند آن را متمایز کند رنگ آن است، به همین دلیل است که یکی از رنگارنگ ترین ماهی های چرمی در آمازون به حساب می آید.

به این ترتیب، پشت آن از قهوه ای تا قهوه ای متفاوت است. سیاه، همانطور که ممکن است برخی از سایه های سبز را نشان دهد. رنگ شکم آن زرد تا کرم و پهلوها مایل به زرد است. بنابراین، حیوان دارای دم کوتاهی است که به رنگ قرمز خونی است.

علاوه بر این، پیرارارا دارای سه جفت هالتر حساس است که در خانواده اش رایج است، یکی در فک بالا و دو جفت در فک پایین. .

یک ویژگی جالب در مورد هالتر این است که صدای خرخر بلندی از خود ساطع می کنند که از پایین شروع می شود و زمانی که حیوان آنها را از آب بیرون می کشد به بالا ختم می شود. به این معنا صدا با عبور هوا از حفره باکال از اپرکولای آن ساطع می شود

از نظر اندازه و وزن ماهی به 2/1 متر و 70 کیلوگرم می رسد. در نهایت، این گونه امید به زندگی خوبی دارد، زیرا حیوانات می توانند به 20 سال یا بیشتر از آن برسند.

ماهی پیرارارا از رودخانه سوکوندوری – آمازوناس

تولید مثل ماهی پیرارارا

تکثیر آن سالی یک بار در دوره های سیل اتفاق می افتد.

تغذیه

ماهی پیرارارا یک عادت غذایی همه چیزخوار دارد، یعنی می تواند چندین غذا بخورد. به عنوان مثال، حیوان میوه، خرچنگ، پرندگان و لاک پشت ها را می خورد. در طول فصل بارندگی، به سمت پوشش گیاهی غرقاب شنا می کند و از میوه های افتاده تغذیه می کند.

همچنین ممکن است این گونه از بقایای حیوانات مرده و ماهی هایی که در حال تجزیه هستند تغذیه کند.

Curiosities.

طبق سوابق فسیلی کشف شده توسط دیرینه شناسان، ماهی پیرارارا بیش از نه میلیون سال است که در آمریکای جنوبی وجود داشته است. به مردم آمازون، ماهی ها حتی به مردم حمله کردند.

و اساساً گزارش این افراد توسط سرتانیستا Orlando Villas-Bôas تأیید می شود که ادعا می کند شاهد ناپدید شدن یکی از مردان در رودخانه Araguaia بوده است. آنها در یک اکسپدیشن Roncador/Xingu شرکت می کردند که این رویداد رخ داد.

علاوه بر این، کنجکاوی دیگر این است که این گونه به طور کلی در آکواریوم پرورش داده نمی شود، زیرا حیوان بزرگ است. بنابراین، مخزن باید حداقل 10000 لیتر ظرفیت داشته باشد یا در یک آکواریوم عمومی نمایش داده شود.

کجا می توان ماهی پیرارارا را پیدا کرد

به طور کلی ماهی پیرارارا در سراسر منطقه شمالی و بخشی از مرکز غرب، در حوضه های آمازون و Araguaia-Tocantins یافت می شود.

و به طور خاص، این گونه می تواند باشد.هیک در گویاس و همچنین در ماتو گروسو. به همین دلیل ماهی ها در کانال های رودخانه ای که دارای آب سیاه یا زلال هستند، مانند ایگاپوس می مانند

و به گفته باتجربه ترین ماهیگیران، بهترین زمان برای صید اوایل اردیبهشت و تا مهر ماه است. ، زمانی که رودخانه ها در بستر عادی خود هستند.

در تمام طول سال، در رودخانه هایی که از بستر طغیان نمی کنند، امکان صید ماهی پیرارارا نیز وجود دارد.

بنابراین، آن را دو بررسی کنید. ویژگی های مهم: اولین مورد این است که ماهی دوست دارد در طول روز در نزدیکی سطح زمین در آفتاب بنشیند. در حقیقت، در رودخانه هایی مانند جاوا، حیوان رسم دارد که باله پشتی خود را بیرون از آب می گذارد.

این گونه ترجیح می دهد در مکان هایی با مقدار زیادی مواد گیاهی زندگی کند که علاوه بر خدمت رسانی به عنوان مکانی برای پنهان شدن، اسیدی ترین آب را دارد که پیرارارا از آن استقبال می کند.

نکاتی برای ماهیگیری ماهی پیرارارا

به طور کلی، مناسب ترین آنها استفاده از طعمه های طبیعی برای گرفتن گونه است، زیرا طعمه های مصنوعی کارایی کمتری دارند. اما نگران نباشید زیرا در مناطقی با آب کم عمق، حیوانات می توانند به طعمه هایی مانند قاشق و شمع های نیمه آب حمله کنند.

و در مورد طعمه های طبیعی، از هر چیزی که در دسترس است استفاده کنید زیرا حیوان هر ماهی یا ماهی را می خورد. تکه های آن.

از طرفی بهترین زمان برای ماهیگیری اوایل عصر، در مناطق کم عمق ونزدیک سازه های زیر آب همچنین سواحل با آب جاری نیز می‌توانند مناطق خوبی باشند.

مواد ایده‌آل عبارتند از: از تجهیزاتی با مدل سنگین استفاده کنید، به دلیل اندازه ماهی و نزدیک به سازه‌ها، خط 0 را ترجیح دهید، 90 میلی متر. در این مکان ها از یک تیر فیبر جامد و یک قرقره سنگین نیز استفاده کنید.

از طرف دیگر برای مکان های پهن و بدون سازه از یک خط 0.60 میلی متر یا کمتر استفاده کنید.

اما به یاد داشته باشید که یک ماهی 20 کیلوگرمی پیرارارا قدرت کافی برای ترکیدن یک خط 120 میلی متری در هنگام قفل شدن خط را دارد. یعنی باید اجازه دهید ماهی قبل از قلاب زدن کمی بدود تا از شکستن خط جلوگیری شود.

و در نهایت درک کنید که دوره خشکی بهترین برای صید گونه است، با این حال، مناطق بدون را در اولویت قرار دهید. پیچیدگی زیاد به این ترتیب، می توانید از شکسته شدن خطوط جلوگیری کنید.

اطلاعات در مورد ماهی پیرارارا در ویکی پدیا

آیا این اطلاعات را دوست داشتید؟ نظر خود را در زیر بنویسید، این برای ما مهم است!

همچنین ببینید: کیت ماهیگیری – نحوه انتخاب یک کیت ایده آل برای سفر ماهیگیری خود را بیاموزید

از فروشگاه مجازی ما دیدن کنید و تبلیغات را بررسی کنید! <1