A Ήρων Ονομάζονται επίσης socó-grande, joão-grande και garça-morena.

Άλλες κοινές ονομασίες είναι socó-de-penacho, maguari και baguari, που χρησιμοποιούνται στο Pantanal, καθώς και mauari στον Αμαζόνιο.

Στο Rio Grande do Sul το όνομα θα ήταν Pardal Heron και στην αγγλική γλώσσα, το είδος αντιστοιχεί σε "Cocoi Heron", θα καταλάβουμε περισσότερες πληροφορίες παρακάτω:

Ταξινόμηση:

• Επιστημονική ονομασία - Ardea cocoi,
• Οικογένεια - Ardeidae.

Γελαδάρηδες Χαρακτηριστικά

Αυτό είναι το το μεγαλύτερο είδος ερωδιού στη χώρα μας Έχει άνοιγμα φτερών 1,80 μέτρα, με διαστάσεις μεταξύ 95 και 127 εκατοστών και βάρος έως 2100 γραμμάρια.

A Ήρων Έχει μοναχικές συνήθειες, εκτός από την περίοδο αναπαραγωγής και η πτήση του είναι σε ευθεία γραμμή, με αργά ρυθμικά χτυπήματα των φτερών.

A φώνηση είναι ένα πολύ δυνατό "rrab (rrab)", χαμηλό και βαθύ.

Διαφορετικά, να ξέρετε ότι οι άνδρες και οι γυναίκες είναι ίσοι όταν μιλάμε για μέγεθος και χρώμα.

Έτσι, η πλάτη είναι γκριζωπή, καθώς και μαύρες λωρίδες στο πάνω μέρος του στήθους και του λαιμού.

Η κόμη του κεφαλιού και το μέτωπο έχουν μια μαύρη απόχρωση που καταλήγει στα μάτια και στην αιχμηρή ράχη που διατρέχει το πίσω μέρος του λαιμού.

Ο λαιμός, τα φτερά και οι ωμοπλάτες έχουν σχήμα S και το χρώμα των ποδιών μπορεί να είναι σκούρο πράσινο, καστανόγκριζο ή μαύρο.

Το γυμνό δέρμα της περιοχής των οφθαλμικών κόγχων είναι ανοιχτό πρασινωπό, όπως και η ίριδα είναι κίτρινη και το ράμφος έχει μια αδιαφανή κίτρινη απόχρωση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Αργεντινή, ορισμένα δείγματα κατά την αναπαραγωγική περίοδο έχουν φωτεινό κίτρινο ράμφος με κοκκινωπή απόχρωση στη βάση, καθώς και σκούρα ροζ πόδια.

Αναπαραγωγή του μαυροπετρίτη

A Ήρων έχει ένα μακρά περίοδος ωοτοκίας μεταξύ των μηνών Ιανουαρίου και Οκτωβρίου.

Ως εκ τούτου, τα άτομα αναπαράγονται από τα μέσα της εποχής των πλημμυρών μέχρι τη χαμηλή στάθμη του νερού.

Αν και είναι μοναχικό είδος, είναι κοινό φωλεοποίηση σμήνους Οι αποικίες έχουν έως και 600 ζευγάρια άλλων ειδών.

Υπό αυτή την έννοια, οι φωλιές βρίσκονται στο εξωτερικό και ανώτερο τμήμα ψηλών δέντρων, τα οποία μπορεί να έχουν ύψος έως και 30 μέτρα.

Ορισμένα δείγματα μπορεί να προτιμούν να φωλιάζουν σε περιοχές με καλάμια, θάμνους ή ακόμη και κάκτους.

Ως εκ τούτου, τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι ξηρά κλαδιά και καλάμια, τα οποία συνδέονται με χόρτο.

Το σχήμα είναι κυκλικό και το ζευγάρι χρειάζεται έως και 7 ημέρες για να χτίσει τη φωλιά, στην οποία το θηλυκό γεννά 2 έως 5 ανοιχτόχρωμα γαλάζια αυγά.

E πόσα παιδιά έχει ο Μαυριτανός ερωδιός ?

Γενικά, γεννιούνται 3 έως 4 κουτάβια ανά γέννα, τα οποία εκκολάπτονται για διάστημα 25 έως 29 ημερών.

Έτσι, ο νεοσσός είναι γκριζόλευκος και χνουδωτός.

Τρόφιμα

Η διατροφή των Ήρων περιλαμβάνει, ιδίως, τα ψάρια μήκους άνω των 20 εκατοστών, εκτός από αμφίβια , θηλαστικά και ακόμη και το έντομα .

Μεταξύ των ειδών ψαριών που αποτελούν μέρος της διατροφής, μπορούμε να επισημάνουμε την κορβίνα, το λυκόψαρο και το λαμπέρι.

Είναι επίσης σύνηθες για τον ερωδιώνα να τρώει ψοφίμια και μπλε καβούρια .

Όσον αφορά τη διατροφή των νεοσσών, παρατηρήθηκε ότι στην Κολομβία τα μικρά τρώνε ψάρια και, λιγότερο συχνά, καρκινοειδή και αμφίβια.

Όπως στρατηγική κυνηγιού , ο ερωδιός χτυπάει το κεφάλι του στο νερό και σπρώχνει το ράμφος του μέχρι να καρφώσει το θήραμά του.

Ορισμένα άτομα γέρνουν το κεφάλι τους προς τα κάτω, πάνω από το νερό, έτσι ώστε μόνο το ράμφος να είναι βυθισμένο.

Το ζώο εξακολουθεί να κινεί γρήγορα το λαιμό και το κεφάλι του, ενώ το σώμα του παραμένει ακίνητο.

Αν και υπάρχουν εξαιρέσεις, όπως στη Χιλή, όπου τρέφεται τη νύχτα, το είδος είναι ημερήσιο.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο στη Βενεζουέλα, όπου αναζητούν τροφή σε σμήνη κατά τη διάρκεια της ημέρας, η δραστηριότητα της τροφής κορυφώνεται το μεσημέρι και μειώνεται το σούρουπο.

Περίεργα πράγματα

Πρώτα απ' όλα, πρέπει να γνωρίζετε ότι η Ήρων ζει συνήθως στις άκρες λιμνών γλυκού νερού, μικρών ρεμάτων, ποταμών, μαγγρόβιων εκβολών, εκβολών ποταμών και βάλτων.

Υπό αυτή την έννοια, του αρέσει να βαδίζει σε ρηχά νερά και είναι ένας ερωδιός που είναι εύκολο να τον δει κανείς επειδή τρώει στο ύπαιθρο και ζει σε διάφορα ενδιαιτήματα που έχουν νερό.

Είναι επίσης θεμελιώδες να κατανοήσουμε περισσότερα για την διατήρηση των ειδών .

Σύμφωνα με την IUCN, ο μαυροπετρίτης βρίσκεται σε λιγότερο ανησυχητική κατάσταση, δεδομένης της ευρείας γεωγραφικής του κατανομής.

Προφανώς, η πληθυσμιακή τάση αυξάνεται και ο παγκόσμιος πληθυσμός έχει μεγάλο αριθμό ατόμων.

Παρεμπιπτόντως, αξίζει να σημειωθεί το εξής:

Αν και ορισμένα δείγματα επηρεάζονται σε συγκεκριμένες περιοχές από την περιβαλλοντική τροποποίηση, τα αγροχημικά ή την ανθρώπινη παρέμβαση, τα ζητήματα αυτά δεν απειλούν τα είδη με εξαφάνιση.

Πού θα βρείτε τον μαυροπετρίτη

A Οι ερωδιοί ζουν σε διάφορες περιοχές της Νότιας Αμερικής με εξαίρεση τις Άνδεις και επίσης περιοχές της Αργεντινής, παρά το γεγονός ότι κατάγεται από τη χώρα αυτή.

Ζει επίσης στον Παναμά, την Κολομβία, το Σουρινάμ, τη Βολιβία, τη Βενεζουέλα, τη Βραζιλία, τον Ισημερινό, τη Χιλή, τη Γουιάνα, την Παραγουάη, τη Γαλλική Γουιάνα, την Ουρουγουάη και το Περού.

Εξάλλου, το είδος κατοικεί σε διάφορες τοποθεσίες της Κεντρική Αμερική Εκτιμάται ότι εμφανίζεται σε μήκος 20.600.000 χιλιομέτρων.

Μπορεί να παρατηρηθεί ακόμη και σε υψόμετρο έως και 2550 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Σύμφωνα με μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε στον ποταμό Παρανά, διαπιστώθηκε ότι το είδος προτιμά τα νερά με υδρόβια βλάστηση και στη συνέχεια τα ανοιχτά νερά.

Σπανιότερα, μπορεί να ζουν κοντά σε παραλίες.

Σας άρεσαν οι πληροφορίες; Τότε αφήστε το σχόλιό σας παρακάτω, είναι πολύ σημαντικό!

Πληροφορίες για τον Γκρίζο ερωδιός στη Βικιπαίδεια

Βλέπε επίσης: Μικρό παγώνι: υποείδη, χαρακτηριστικά, διατροφή και αναπαραγωγή

Επισκεφθείτε το εικονικό μας κατάστημα και δείτε τις προσφορές!