A sowa grzebiąca Nazwa zwyczajowa to także caburé-do-campo, uiracuier, owl-do-campo, uiracuir, owl-da-praia, urucureia, owl-mineira, owl-do-buraco, guedé, urucuera i urucuriá.

Tak więc główna nazwa zwyczajowa "buraqueira" została nadana temu gatunkowi ze względu na jego zwyczaj życia w dziurach wykopanych w ziemi.

Pomimo tego, że zwierzę jest w stanie wykopać własną norę, korzysta z tych, które zostały porzucone na przykład przez pancerniki.

Tak więc, chociaż osobniki unikają południowego upału, mają nawyki dzienne.

Więcej informacji poniżej:

Klasyfikacja:

• Nazwa naukowa - Athene cunicularia;
• Rodzina - Strigidae.

Charakterystyka sowy płomykówki

A sowa grzebiąca Ma niewielkie rozmiary, ponieważ gdy staje się dorosły, jego całkowita długość wynosi od 23 do 27 cm, a maksymalna waga to 214 gramów.

Jego rozpiętość skrzydeł wynosi od 53 do 61 cm.

Głowa jest zaokrąglona, ogon krótki, a jeśli chodzi o kolor, oczy są jasnożółte.

Dziób jest szarawy, a skrzydła brązowe, z żółtymi plamami.

Z drugiej strony stopy są szare i mają strukturę umożliwiającą marsz.

Ważne jest, aby wiedzieć, że Niektóre części ciała sowy mogą się różnić w zależności od podgatunków, takich jak na przykład kolor oczu i dzioba, a nawet wysokość osobników.

Lot i wzrok tego gatunku są odpowiednie do polowania.

A kiedy mówimy o zmysłach w szczególności, ten rodzaj sowy widzi sto razy więcej niż człowiek jak również posiadanie doskonały słuch .

Cechy te pomagają zwierzęciu z łatwością zlokalizować ofiarę.

Aby obserwować rzeczy znajdujące się obok, można również obrócić szyję pod kątem do 270 stopni, zwiększając w ten sposób pole widzenia.

Istnieje potrzeba obrócenia szyi ze względu na duży rozmiar oczu, które są ułożone obok siebie w tej samej płaszczyźnie.

Oczy są tak duże, że w niektórych przypadkach są większe niż sam mózg.

W rezultacie sowa wędrowna ma widzenie obuoczne Możliwe jest jednoczesne widzenie obiektu obojgiem oczu.

The młodzi ludzie mogą być zróżnicowani ponieważ są pulchniejsze, bardziej niezgrabne, a ich pióra są potargane, a także mają jaśniejszy kolor.

Z drugiej strony, samce i samice różnią się tym, że są ciemniejsze i większe.

Reprodukcja

Sezon lęgowy sowa grzebiąca rozpoczyna się w marcu lub kwietniu.

Dlatego gatunek ten jest zwykle monogamiczny co oznacza, że osobnik ma tylko jednego partnera.

Jednak rzadko zdarza się, by jeden samiec miał dwie samice.

W związku z tym lęgi odbywają się na otwartych trawach lub preriach, a sowy wolą budować gniazda w piaszczystych miejscach z niską roślinnością.

Gdy rodzice nie mogą znaleźć opuszczonych nor, kopią dziurę o głębokości do 3 m i szerokości od 30 do 90 cm.

Dlatego ważne jest, aby gleba w miejscu instalacji nie była twarda ani skalista.

Wewnątrz tego gniazda lub legowiska samica składa od 6 do 15 zaokrąglonych jaj, a każdego dnia składa jedno jajo.

O para staje się bardzo agresywna, aby chronić swoje jaja i może zaatakować każde zwierzę, które się do niego zbliży.

Inkubacja, którą przeprowadza samica, trwa od 28 do 30 dni, a samiec staje się odpowiedzialny za dostarczanie jej pożywienia.

Większość jaj wykluwa się, ale tylko 2 do 6 przeżywa do opuszczenia gniazda w wieku 44 dni.

Dlatego, gdy małe sowy opuszczają gniazdo, wykonują krótkie loty.

I chociaż są w stanie polować na małe owady w wieku 60 lat, są karmione przez rodziców do 3 miesiąca życia.

Interesujące jest więc to, że w niektórych miejscach sowy mogą ponownie wykorzystywać swoje gniazdo przez kilka lat z rzędu.

Jednak osobniki żyjące na północy są wędrowne i rzadko wracają do tej samej nory każdego roku.

Podobnie jak inne ptaki, samice częściej rozpraszają się w inne miejsca.

Wreszcie, Jak długo żyje sowa grzebiąca? ?

Ogólna oczekiwana długość życia wynosi 25 lat.

Czym żywi się sowa jarzębata?

Jest to mały drapieżnik z mięsożerca-mieszkaniec .

Oznacza to, że ludzie mogą jeść mięso lub owady.

Jest to również gatunek postrzegany jako generalista Zjada najbardziej obfite ofiary w zależności od pory roku.

Preferuje gryzonie, a wśród spożywanych rzędów owadów można wymienić następujące:

Chrząszcze (Coleoptera), koniki polne i świerszcze (Orthoptera), komary i muchy (Diptera), a także osy, pszczoły i mrówki (Hymenoptera).

W rzeczywistości, dorosła para puszczyków może zjeść od 12 do 25 tysięcy owadów rocznie, a para może również zjeść do tysiąca szczurów rocznie. Dlatego ludzie mieszkający na obszarach wiejskich zawsze lubią mieć w pobliżu puszczyka, ponieważ są one świetnymi sprzymierzeńcami w kontrolowaniu populacji owadów, gryzoni i innych zwierząt.

Wśród bezkręgowców, którymi żywi się ten gatunek sowy:

Marsupialia, microchiroptera (prawdziwe nietoperze), amphibia, gady płaskonose i małe ptaki. Skorpiony, pająki, myszy, żaby, a jeśli zostaną znalezione, zjadają nawet małe węże.

I jak każda sowa, po kilku godzinach od ostatniego posiłku, buraqueira regurgituje Egagropyl Jest to zwarty granulat, który zawiera niestrawne części ofiary, takie jak egzoszkielety owadów, włosy, pióra i kości. To właśnie dzięki tym granulkom, które zwykle znajdujemy w pobliżu gniazda, możemy badać dietę sów.

Ciekawostki

Jak to jest Jaskinia Nory ?

Wiosną samiec szuka obszarów o niskiej trawie, gdzie może łatwo złapać małe gryzonie i owady.

W ten sposób para kopie dziurę za pomocą dzioba i stóp, przy czym samiec i samica na zmianę powiększają dziurę.

Natychmiast po tym wgłębienie zostaje pokryte suchą trawą.

Co więcej, interesującą cechą jest to, że sowa grzebiąca zaobserwowano w kolonie .

Gdy istnieje duża podaż pożywienia i obfitość nor, osobniki żyją w grupach jako strategia wzajemnej obrony.

W ten sposób członkowie kolonii ostrzegają innych, gdy zauważą zbliżające się drapieżniki, a także łączą się w celu ucieczki.

Jako ciekawostkę warto przytoczyć główny wróg gatunku :

Niestety człowiek ma duży wpływ na zwierzęta, biorąc pod uwagę szkodliwy ruch samochodów na roślinności plażowej.

W momencie, gdy pojazd przejeżdża nad ujściem gniazda, tunel zostaje zasypany, co powoduje, że samica i jej młode umierają uduszone pod warstwą piasku.

Gdzie znaleźć

A sowa grzebiąca żyje od Kanady do Ziemi Ognistej.

Ponadto możemy uwzględnić regiony Brazylii, z wyjątkiem Amazonii.

Występuje praktycznie we wszystkich regionach, jest ptakiem terenów otwartych, zamieszkującym głównie pola z niską roślinnością.

W miastach można je znaleźć na trawnikach parków, skwerach, boiskach piłkarskich, pustostanach, a nawet na kwietnikach i rondach ulic i alei.

Podobały Ci się informacje? Zostaw swój komentarz poniżej, to dla nas ważne!

Informacje na temat sowy wędrownej w Wikipedii

Zobacz też: João-de-barro: charakterystyka, ciekawostki, żywienie i rozmnażanie

Odwiedź nasz wirtualny sklep i sprawdź promocje!