Wieloryb grenlandzki występuje również pod nazwami wieloryb grenlandzki, wieloryb rosyjski i wieloryb polarny.

Gatunek ten jest również nazywany w języku angielskim Bowhead whale i należy do rzędu waleni.

Ponadto zwierzę to preferuje miejsca z żyznymi i lodowatymi wodami.

Dzięki temu dystrybucja obejmuje Ocean Arktyczny i subarktyczny.

W tym sensie kontynuuj czytanie i poznaj wszystkie szczegóły gatunku, a także ciekawostki.

Klasyfikacja:

• Nazwa naukowa - Balaena mysticetus;
• Rodzina - Balaenidae.

Cechy wieloryba czarnogłowego

Głowacz białopłetwy ma duże, masywne ciało i ciemny odcień.

Szczęka i podbródek zwierzęcia są koloru białego, a czaszka jest trójkątna i ogromna.

Dlatego też czaszka jest używana do łamania arktycznego lodu i byłaby cechą wyróżniającą ten gatunek.

W najwyższym punkcie głowy można obserwować respiratory, które uwalniają strumień wody sięgający do 6 m.

Inną interesującą kwestią jest to, że tłuszcz jest grubszy i wynosi maksymalnie 50 cm.

Nawet ten gatunek nie ma płetwy grzbietowej, ponieważ byłaby to adaptacja do spędzania długiego czasu pod lodem na powierzchni morza.

Jeśli chodzi o długość i wagę, osobniki osiągają od 14 do 18 m, podobnie jak od 75 do 100 ton.

Warto również wspomnieć, że mają najdłuższą płetwę w porównaniu z innymi gatunkami wielorybów.

Dlatego długość płetwy wynosi 3 m i służy do usuwania małych ofiar z wody.

Pod względem zachowania nie jest to zwierzę towarzyskie, ponieważ woli podróżować samotnie lub w grupach liczących nie więcej niż 6 osobników.

Pływa również powoli, ponieważ porusza się z prędkością od 2 do 5 km / h, a gdy jest w niebezpieczeństwie, osiąga tylko 10 km / h.

Wieloryb nurkuje od 9 do 18 minut, ale może również pozostać zanurzony w wodzie nawet przez godzinę.

A ponieważ nie jest to nurek głębinowy, wieloryb osiąga głębokość zaledwie 150 metrów.

Ostatecznie gatunek ten był jednym z pierwszych celów wielorybników, w wyniku czego z pięciu populacji trzy są zagrożone.

Według Czerwonej Księgi IUCN światowa populacja tego gatunku jest w mniejszym stopniu zagrożona.

Hodowla wielorybów czarnogłowych

Aktywność seksualna tego gatunku może występować w parach lub grupach, w których znajduje się kilka samców i jedna lub dwie samice.

Tak więc okres reprodukcji przypada na okres od marca do sierpnia, a osobniki osiągają dojrzałość między 10 a 15 rokiem życia.

Ciąża trwa od 13 do 14 miesięcy, a matki rodzą cielę co trzy do czterech lat.

Rodzą się z maksymalną długością 5 m i wagą 1000 kg.

W ciągu 30 minut od narodzin pisklęta mogą swobodnie pływać i rodzą się z grubą warstwą tłuszczu, dzięki czemu mogą wytrzymać zimną wodę.

Matka karmi je piersią przez okres do 1 roku i w tym czasie osiągają one ponad 8 metrów długości.

Żywność

Głowacz białopłetwy jest gatunkiem filtrującym, który odżywia się płynąc do przodu z otwartą paszczą.

W tym przypadku osoby mają usta z dużą, wywiniętą wargą na dolnej szczęce.

Ta cecha ciała wzmacnia setki płytek płetwowych, które składają się z keratyny i znajdują się po każdej stronie górnej szczęki.

Struktura ta zapobiega również deformacji lub pękaniu płyt pod wpływem ciśnienia wody.

W ten sposób możliwa jest filtracja, ponieważ keratynowe włoski wychwytują zdobycz, która wkrótce potem zostaje połknięta.

W tym sensie dieta obejmuje zooplankton, taki jak skorupiaki, amfipody i widłonogi.

Wieloryby zjadają więc do 2 ton tych zwierząt dziennie.

Ciekawostki

Przede wszystkim należy wiedzieć, że samica schwytana u wybrzeży Alaski miała od 115 do 130 lat.

Inne osobniki zostały schwytane, a ich szacowany wiek wahał się od 135 do 172 lat.

Dlatego też naukowcy byli bardzo ciekawi określenia średniego wieku wieloryba, co skłoniło ich do przeanalizowania innych osobników.

W rezultacie udało się zaobserwować okaz liczący około 211 lat, co wskazuje, że gatunek ten żyje ponad 200 lat .

Z drugiej strony, warto wspomnieć o wokalizacja :

Może to być strategia komunikacji podczas migracji, gdzie osobniki używają dźwięków o niskiej częstotliwości.

Mogą również emitować długie i złożone utwory podczas okresu odtwarzania.

Dlatego w latach 2010-2014 w pobliżu Grenlandii zarejestrowano ponad 180 różnych pieśni z populacji liczącej 300 osobników.

Gdzie znaleźć wieloryba czarnogłowego?

Jak wspomniano w temacie charakterystyki, wieloryby można podzielić na pięć głównych grup.

A te grupy żyją w różnych miejscach:

Przede wszystkim jest to Zasoby Arktyki Zachodniej który żyje w morzach Beringa, Beauforta i Czukockim.

Grupa ta zdołała się odbudować i w 2011 roku jej populacja wynosiła 16 892 osobników, czyli ponad trzykrotnie więcej niż w 1978 roku.

W przeciwnym razie istnieje Zapasy w zatoce Hudson i basenie Foxe która obejmuje dwie subpopulacje:

Początkowo subpopulacja w Zatoce Hudsona ogranicza się do północno-zachodniej części w pobliżu Zatoki Wager, Wyspy Southampton i Zatoki Repulse.

Z drugiej strony, osobniki Foxe Basin żyją na północ od wyspy Igloolik, cieśnin Fury i Hecla, wyspy Jens Munk i Zatoki Boothia.

Już Zasoby Zatoki Baffina i Cieśnina Davisa W pełni wyzdrowiał, ponieważ uważa się, że istnieje ponad 40 000 osobników.

Jednak populacja ta cierpi z powodu zmian klimatycznych, które zmniejszają ilość lodu morskiego.

W związku z tym dystrybucja obejmuje północno-wschodnią Kanadę i zachodnie wybrzeże Grenlandii.

Pokój stado żyje w Morzu Ochockim i ponosi duże ryzyko.

Populacja składa się z 400 osobników i do 2009 roku badania były rzadko przeprowadzane.

Dlatego naukowcy nazywają te osobniki "zapomnianymi wielorybami".

Wreszcie, jest Zasoby morskie Svalbard-Barents który ma niewiele osób.

W związku z tym wieloryby przebywają głównie w pobliżu Ziemi Franciszka Józefa, która jest rosyjskim archipelagiem polarnym.

Informacje na temat wieloryba w Wikipedii

Podobały Ci się informacje? Zostaw swój komentarz poniżej, to dla nas ważne!

Zobacz też: Rekin wielorybi: ciekawostki, charakterystyka, wszystko na ten temat

Odwiedź nasz wirtualny sklep i sprawdź promocje!