Socó-boi is een vogel die leeft in vochtige gebieden van Midden-Amerika tot het grootste deel van Zuid-Amerika.

In het Engels is de algemene naam "Rufescent Tiger-Heron", wat "rufescent heron" betekent.

Anderzijds worden in ons land de volgende namen gebruikt: socó-pintado, iocó-pinim (Pará), socó-boi-ferrugem en taiaçu (in Tupi, tai = gestreept + açu = groot).

In het Amazonegebied en wanneer het dier jong is, is de naam "socó-onça".

De soort werd beschreven door de Franse polymaat Georges-Louis Leclerc in het jaar 1780, dus we zullen hieronder meer details begrijpen:

Classificatie:

• Wetenschappelijke naam - Tigrisoma lineatum;
• Familie - Ardeidae.

Ondersoorten van Socó-boi

Er zijn twee ondersoorten, de eerste ( Tigrisoma lineatum lineatum Hij leeft van het zuidwesten van Mexico tot het Braziliaanse Amazonegebied.

We kunnen ook de locaties in het noorden van Argentinië opnemen.

Daarnaast is de ondersoort, die in 1817 werd opgenomen in de lijst Tigrisoma lineatum marmoratum Het komt voor in het centrale deel van Bolivia ten oosten van ons land.

Individuen kunnen zelfs in het noordoosten van Argentinië wonen.

Kenmerken van de Socó-boi

Dit is een middelgrote soort, met een totale lengte van 66 tot 76 cm en een gewicht tussen 630 en 980 gram.

Mannetjes en vrouwtjes hebben hetzelfde verenkleed, waarbij de kop, het borststuk en de nek van de volwassen dieren donkerrood zijn.

Er loopt ook een witte band vanaf het midden van de nek, terwijl de rest van de bovendelen bruinachtig is.

De cloaca en buik zijn lichtbruin, net als de zwart-wit geblokte flanken.

De staart van de socó-boi heeft een tint zwart, is smal gestreept met wit en de poten zijn ondoorzichtig groen.

De snavel is robuust, heeft een donkergele tint en de oogring en iris zijn heldergeel.

Weet anders dat de jongen kroeskleurig zijn met een patroon van zwarte vlekken over hun hele lichaam.

En pas op 5-jarige leeftijd krijgen ze een volwassen verenkleed.

Voortplanting

De belangrijkste algemene naam van de soort werd gegeven vanwege het sterke geluid dat hij maakt en dat doet denken aan het geblaf van een jaguar of het loeien van een os.

Mannetjes en vrouwtjes kunnen dit geluid in het broedseizoen laten horen, dat begint met een lange strofe van "róko...", die aan het begin stijgt en dan daalt.

Zo eindigt de vocalisatie in een diepe lage kreun "o-a".

Ze nestelen dus in struiken of hoog in bomen, met een groot platform van stokken voor het nest.

O socó-boi Het vrouwtje legt 2 tot 3 eieren die gevlekt zijn en 31 tot 34 dagen moeten worden bebroed.

Omdat de volwassenen voedsel voor hun kroost moeten verzamelen op grote afstanden van het nest, vindt de voortplanting plaats aan het begin of einde van het droge seizoen.

In deze periode wordt het voedsel van de watervogels overvloediger.

Wat eet socó?

Deze soort kan van alles eten, zoals reptielen, schaaldieren, vissen, amfibieën en sommige insecten.

Als jachtstrategie loopt de vogel daarom langzaam in ondiep water of zelfs in moerassen die in het bos liggen.

En door verborgen te blijven in de dichte vegetatie bespioneren de individuen waterorganismen en vissen, waardoor ze bijna immobiel worden.

De prooi wordt gevangen met behulp van zijn scherpe snavel, waarbij de vogel scherpe klappen uitdeelt en deze vasthoudt tussen de onderkaak en bovenkaak.

Curiosa

Ten eerste kunnen we praten over de gewoonten van de socó-boi .

Als dat het geval is, weet dan dat individuen in stap lopen, net alsof ze uitkijken naar een kans of zelfs een gevaar.

Hij heeft ook de gewoonte om rechtop te staan met zijn vleugels horizontaal naar boven gericht.

Daarom wordt aangenomen dat dit een thermoregulerende strategie is, d.w.z. gebruikt om de interne lichaamstemperatuur te regelen.

Hij vliegt met uitgestrekte poten en opgetrokken nek en als hij argwaan heeft, ruist de vogel met de veren in zijn nek, strekt hij zijn nek en kwispelt hij met zijn staart.

En om te slapen wordt de kop naar achteren gedraaid en de snavel naar voren gericht.

Hij heeft een voorkeur voor donkere, regenachtige dagen en gedraagt zich solitair.

Op het moment dat de individuen worden verstoord, blijven ze roerloos zitten tot ze naar de top van de bomen vliegen.

Ten tweede kunnen we praten over de roofdieren van de soorten, met de nadruk op de kaaimankrokodil of Jacaretinga.

In het algemeen is er al een individu van deze kaaiman gezien die aan de rand van een stuwmeer op een socó os aasde, waarbij het reptiel de vogel aanviel met een beet die zijn nek doorsneed.

Tot slot, wat betreft behoud Houd er rekening mee dat de verspreiding van kopieën groot is.

Volgens de International Union for Conservation of Nature is dit dus een soort van klein belang.

Het is echter vermeldenswaard dat de populaties niet zijn gekwantificeerd.

Waar vind je de Socó-boi

Socó-boi komt voor op vochtige plaatsen zoals moerassen, moerassen en vereda's, maar ook in bosgebieden, en is gewend zich te verstoppen in riviervegetatie.

Hij leeft daarom van Midden-Amerika tot Bolivia, inclusief Argentinië en verschillende regio's in Brazilië.

Als je deze prachtige vogelsoort leuk vond, laat dan je commentaar hieronder achter, dat is belangrijk voor ons.

Informatie over Socó-boi in Wikipedia

Zie ook: Kleine zilverreiger: kenmerken, broeden, voedsel en curiosa

Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!