Coleirinho پرنده‌ای است که نام‌های رایج زیر را نیز دارد: قلاده-زل-زل، طوق، طوق علف پاپا، علف پاپا، کلرینا و پاپا-برنج.

Coleirinho یک نام است. گونه ای از پرندگان از خانواده Emberizidae. این تنها گونه از جنس Sporophila است. این یکی از رایج ترین پرندگان در برزیل است و در تمام مناطق این کشور یافت می شود. همچنین در بولیوی، کلمبیا، اکوادور، گویان، پرو، سورینام و ونزوئلا یافت می شود. Coleirinho پرنده ای با جثه متوسط ​​است و طول آن در حدود 12 سانتی متر است.

و علاوه بر محبوبیت، گونه ای با پراکندگی خوب است، چیزی که در ادامه به تفصیل آن را خواهیم فهمید:

طبقه بندی:

• نام علمی: Sporophila caerulescens;
• خانواده: Emberizidae.

Coleirinho زیرگونه

3 زیرگونه وجود دارد که به ویژه در منطقه ای که در آن زندگی می کنند با هم تفاوت دارند. ابتدا می توانیم S را برجسته کنیم. caerulescens ، فهرست نویسی شده در سال 1823.

افراد این زیرگونه در آرژانتین، اروگوئه، پاراگوئه، بولیوی، علاوه بر مناطق جنوب، مرکز-غرب و جنوب شرقی کشور ما زندگی می کنند.

از سوی دیگر، S. caerulescens hellmayri ، از سال 1939، در اسپریتو سانتو و باهیا زندگی می کند.

همچنین ارزش برجسته کردن برخی از تفاوت ها را دارد.مربوط به ویژگی های بدن مانند، برای مثال، یک تن سیاه براق از کلاه تا پشت گردن. به این ترتیب، دو طرف سر نیز این تن را دارند.

این یک تفاوت است زیرا معمولاً رنگ سیاه به پشت سر یا کناره های سر نمی رود، زیرا رنگ سیاه به خود می گیرد. رنگ خاکستری.

سومین، فهرست شده در سال 1941، S. yungae caerulescens در شمال بولیوی در منطقه لاپاز، کوچابامبا و بنی زندگی می کند. علاوه بر این، می توان آن را متمایز کرد زیرا روی سرش سیاهی کمتری دارد و تقریباً کاملاً خاکستری است.

ویژگی های Coleirinho

Coleirinho آن را در زبان انگلیسی نام دانه یقه دوگانه دارد، چیزی که نشان دهنده عادت آن به خوردن دانه است.

افراد معمولاً 12 سانتی متر و وزن آنها 10.5 گرم است. نر را می توان از طریق یقه سفیدش و همچنین "سبیل" شفافی که در کنار گلوی سیاه قرار دارد، تشخیص داد. این سبیل قسمت زیر منقار خاکستری مایل به سبز یا زرد را مشخص می کند. ضمناً ممکن است مردانی با سینه‌های زرد و سایرین با سینه‌های سفید وجود داشته باشند.

در مورد ماده باید بدانید که او از ناحیه پشت تیره است و بقیه بدنش تیره است. رنگ قهوه ای. فقط در زیر نور استثنایی می توانید ببینید که ماده طرحی از طرح گلوی نر دارد.

و در مورد نرهای جوان صحبت کنید، بدانید که آنها با پرهای مساوی از لانه خارج می شوند. از ماده.

در نهایت توجه داشته باشید که برخی از افرادممکن است لوسیسم داشته باشد. این یک ویژگی ژنتیکی است که رنگ سفید را به حیوانات تیره می دهد.

با وجود این، این وضعیت با آلبینیسم متفاوت است، با توجه به اینکه افراد لوسیست بیش از دیگران به خورشید حساس نیستند.

و کاملاً برعکس، رنگ سفید دارای آلبیدوی بالایی است که به پرنده اجازه می‌دهد در برابر گرما بیشتر محافظت شود.

تغذیه کولیرینیو

Coleirinho رسم تشکیل گروه‌هایی در علف‌ها، شل کردن دانه‌ها و استفاده از منقار قوی آن برای شکستن دانه‌ها را دارد.

به همین دلیل است که عادت استفاده از مزارع برنج برای غذا از الهام گرفتن نام رایج آن ناشی شده است. papa-arroz".

علاوه بر برنج، این گونه قادر به سازگاری با انواع دیگر علف‌هایی بود که از آفریقا می‌آمدند، همچنین با گسترش دام در مناطقی که قبلاً جنگلی بودند.

به همین دلیل، میوه های Tanheiro یا Tapia را می خورد و با دانه ها و بلغور ذرت تغذیه می کند.

تکثیر

1>فصل تولید مثل بین ماه های اکتبر و فوریه است، زمانی که زوج از گروه دور می شوند و قلمروی را که در آن لانه خواهند کرد، مشخص می کنند.

به این ترتیب، نر در ابتدا لانه را می سازد و بقیه کارها بر عهده ماده است. و علاوه بر ساختن لانه، نر Coleirinho باید آواز بخواند تا دیگران را دفع کند.یقه هایی از منطقه.

اگرچه آنها در مکان های باز زندگی می کنند، اما والدین در ساعات گرم روز به دنبال درختانی در حاشیه جنگل ها برای لانه سازی می گردند.

به همین دلیل، ریشه ها، علف ها و انواع دیگر از الیاف گیاهی موادی هستند که در پایه لانه به کار می روند که به شکل یک کاسه کم عمق است و چند متر بالاتر از سطح زمین قرار دارد.

در این لانه مادر 2 تخم می گذارد که باید به مدت 2 هفته انکوبه شود. جوجه ها پس از جوجه کشی به مدت 13 روز در لانه می مانند و بعد از 35 روز مستقل می شوند، یعنی خودشان غذا می خورند.

اما جوان فقط بالغ می شود. در سال اول زندگی . در نهایت، امید به زندگی آن 12 سال است.

کنجکاوی در مورد Coleirinho

جالب است که در مورد آهنگ Coleirinho بیشتر صحبت کنیم. بنابراین، درک کنید که ماده ها ترانه سرا هستند، یعنی آواز نمی خوانند .

نکته جالب این است که در منطقه جنوب شرقی پرورش دهندگان گونه ها را به دو دسته طبقه بندی می کنند. دو نوع بر اساس آهنگ .

اولین آهنگ Tuí-Tuí است که آهنگی آهنگین تر و ناب تر است و با ارزش ترین ترانه است و پس از آن آهنگ یونانی قرار دارد.

اما، ، پرنده دارای انواع مختلفی از آهنگ ها می باشد که مثلاً توئی توئی توئی توئی، توئی توئی خالص، توئی توئی صفر صفر، توئی توئی توئی چا چا، توئی توئی زل زل، وی وی تی، توئی توئی چئو چئی، سیل سیل. ، assobiado و mateiro.

در واقع، تغییراتی مانند برش گوشه ها وگوشه های فیبر.

از کجا می توان آن را پیدا کرد

Coleirinho از مرکز آرژانتین، شرق رشته کوه آند، تا شمال، در پاراگوئه و در بولیوی.

علاوه بر این، گونه از شمال شرقی تا مرکز-جنوب برزیل، همچنین شامل جنوب شرقی سواحل کشور ما زندگی می کند. افراد تنها زمانی به آمازون مهاجرت می کنند که به دوره زمستان استرالیا نزدیک می شود.

وقتی غرب حوضه آمازون را در نظر می گیریم، پرنده در قسمت های شرقی پرو، در نواحی رودخانه Ucayali پراکنده شده است. بنابراین، می‌توانیم کرانه شرقی رودخانه را که به سمت شمال می‌آید شامل شود.

در جنوب شرقی حوضه، پرنده از سرادو تا دو سوم بالادست سیستم زهکشی رودخانه Araguaia-Tocantins زندگی می‌کند. که به سمت شمال جریان دارد.

در پایان، ذکر عادات حائز اهمیت است: پرنده علاوه بر مراتع، در مناطق مرطوب نیمه گرمسیری یا گرمسیری زندگی می کند، جنگل های سابق که از اعمال انسان آسیب دیده اند.

آیا اطلاعات را دوست داشتید؟ نظر خود را در زیر بنویسید، این بسیار مهم است!

اطلاعات در مورد Coleirinho در ویکی پدیا

همچنین ببینید: Bacurau: افسانه ها، تولید مثل، آهنگ، اندازه، وزن و آن زیستگاه

به فروشگاه مجازی ما دسترسی پیدا کنید و تبلیغات را بررسی کنید!