O ρακούν Χρησιμοποιεί επίσης τις κοινές ονομασίες "mão-pelada", "manga-do-mangue", "guaxo", "iguanara", "jaguaracambé", "jaguacampeba" και "jaguacinim". θηλαστικό ονομάζεται "Καβουροφάγο ρακούν".

Το είδος έχει ευρεία εξάπλωση Μπορούμε να συμπεριλάβουμε κάποια μέρη από τη Βραζιλία, την Ουρουγουάη και τη βόρεια Αργεντινή, διαβάστε παρακάτω και μάθετε περισσότερες πληροφορίες:

Το ρακούν είναι γνωστό για τα χρώματά του που κατανέμονται στο σώμα του με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο- στην πλάτη το κοντό του τρίχωμα είναι γκρι, αλλά σε ορισμένα σημεία έχει μαύρες και λευκές κηλίδες- για παράδειγμα, στην ουρά οι μαύρες κηλίδες έχουν σχήμα δακτυλίου και στο πρόσωπο έχει δύο κηλίδες γύρω από τα μάτια.

Αυτά τα χαρακτηριστικά τα κάνουν να διακρίνονται πολύ εύκολα από άλλα άγρια ζώα στο δάσος.

Ταξινόμηση:

• Επιστημονική ονομασία: Procyon cancrivorus
• Οικογένεια: Procyonidae
• Ταξινόμηση: Σπονδυλωτά / Θηλαστικά
• Αναπαραγωγή: ζωοτόκος
• Σίτιση: Σαρκοφάγο
• Βιότοπος: Γη
• Τάξη: Σαρκοφάγα
• Ταξινόμηση: Procyon
• Μακροζωία: 5 - 20 χρόνια
• Μέγεθος: 40 - 70cm
• Βάρος: 3,5 - 9kg

Κατανόηση των χαρακτηριστικών του ρακούν

O Ρακούν Είναι μεσαίου μεγέθους, που κυμαίνεται από 60 έως 135 εκατοστά, και μπορεί να ζυγίζει έως και 10 κιλά. Η ουρά είναι θαμνώδης και μακριά, με σκούρο κιτρινωπό σχέδιο, ενώ η άκρη της είναι μαύρη.

Το κεφάλι είναι μικρό, το ρύγχος είναι μυτερό, το πρόσωπο είναι υπόλευκο και υπάρχει μια μαύρη απόχρωση γύρω από τα μάτια. Τα αυτιά είναι επίσης υπόλευκα, κοντά και στρογγυλεμένα και το σώμα είναι σκούρο γκρι με κάποιες κιτρινωπές αποχρώσεις. Κατά τα άλλα, το κοιλιακό τμήμα έχει μια πιο ανοιχτή απόχρωση του κίτρινου.

Το ζώο είναι plantigrade Επιπλέον, διαθέτει ένα θωρακικό άκρο με καλά αναπτυγμένη αίσθηση αφής και ευκινησίας για το σκάψιμο και την αναζήτηση τροφής στη λάσπη ή στο νερό. Αυτό το άκρο διευκολύνει επίσης το χειρισμό της τροφής, την κολύμβηση και την αναρρίχηση.

Ως εκ τούτου, είναι σύνηθες να βλέπουμε ρακούν να σκαρφαλώνουν σε δέντρα προς αναζήτηση θηραμάτων. Στην πραγματικότητα, σκαρφαλώνουν σε δέντρα για να ξεφύγουν από τα αρπακτικά, να ξεκουραστούν ή ακόμη και για να φωλιάσουν.

Η κοινή ονομασία "τριχωτό-χέρι" δόθηκε επειδή το ζώο δεν έχει τρίχες στα χέρια του. Το ρακούν που τρώει καβούρια είναι νυκτόβιο και κατά τη διάρκεια της ημέρας παραμένει σε καταφύγια, τρύπες στο έδαφος και κάτω από ρίζες.

Είναι επίσης ένα μοναχικό ζώο που ζει κοντά σε πηγές νερού, όπως παραλίες, μαγκρόβια, ποτάμια, λιμνοθάλασσες και κόλπους, αν και μπορεί να βρεθεί σε μη υδάτινα μέρη σε ορισμένες περιόδους του έτους.

Έτσι, το ζώο εμφανίζεται σε όλα τα βιοτόπια της χώρας μας: πάμπας, δάσος του Ατλαντικού, pantanal, caatinga, Αμαζόνιος και cerrado.

Τα σημαντικά χαρακτηριστικά του ρακούν

Τα ρακούν μπορεί να ζυγίζουν μέχρι και 15 κιλά, καθώς είναι σχετικά μικρά άγρια ζώα- μάλιστα σε ορισμένα μέρη τα έχουν περάσει για μεγάλες γάτες. Τα ρακούν είναι πολύ ευκίνητα και γρήγορα ζώα που αξιοποιούν στο έπακρο τις μπροστινές τους πατούσες, οι οποίες έχουν 5 δάχτυλα και νύχια, τα οποία χρησιμοποιούν για να σηκώνουν γρήγορα οποιοδήποτε αντικείμενο.

Μπορούν να ανοίγουν κλειστά δοχεία, να ανοίγουν κάποιες πόρτες ή ακόμη και να μπαίνουν σε δοχεία απορριμμάτων- αυτό δείχνει ότι είναι εξαιρετικά έξυπνα ζώα. Σήμερα υπάρχουν τρία είδη ρακούν που κατανέμονται σε διάφορα μέρη της γης:

Ρακούν

Είναι το πιο γνωστό και συνήθως προσδιορίζεται απλά ως "ρακούν".Βρίσκεται από τον Καναδά έως τον Παναμά, αν και ο άνθρωπος το έχει φέρει και στην Ευρώπη.

Το τροπικό ρακούν που τρώει καβούρια

Μπορούμε να το βρούμε, όπως υποδηλώνει και το όνομά του, σε τροπικές περιοχές όπως η Κόστα Ρίκα, η Αργεντινή, η Ουρουγουάη και γενικά στη Νότια Αμερική.

Το ρακούν του Κοζουμέλ

Είναι το λιγότερο κοινό, καθώς προέρχεται συγκεκριμένα από ένα νησί που ονομάζεται Cozumel, το οποίο βρίσκεται στη χερσόνησο Yucatán.

Παλαιότερα η ταξινόμηση των ρακούν ήταν πολύ πιο εκτεταμένη, αλλά σήμερα θεωρείται ότι οι άλλες κατηγορίες υπάγονται στο κοινό είδος.

Αν και η εμφάνισή τους είναι χαριτωμένη, αν το ρακούν κινδυνεύει, είναι άγριο και επιθετικό, γι' αυτό και δεν είναι πολύ κοινωνικό με το ανθρώπινο είδος. Τους αρέσει να κοιμούνται κατά τη διάρκεια της ημέρας και τη νύχτα βγαίνουν έξω και κάνουν τις αταξίες τους.

Αναπαραγωγή ρακούν

Μόνο κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου το ρακούν Η κύηση διαρκεί κατά μέσο όρο 60 ημέρες και το θηλυκό γεννά 2 έως 6 μικρά.

Μόλις από την τρίτη εβδομάδα της ζωής τους, τα μικρά ανοίγουν τα μάτια τους και στους 4 μήνες απογαλακτίζονται και απομακρύνονται από την ομάδα. Με γύρω από το 1 έτους , να ωριμάσει για την αναπαραγωγή, μια διαδικασία που λαμβάνει χώρα μία φορά το χρόνο κατά τους μήνες Ιούλιο έως Σεπτέμβριο.

Η αναπαραγωγή είναι πολύ ιδιαίτερη, καθώς το αρσενικό συνήθως αποφασίζει πότε θα γονιμοποιήσει το θηλυκό. Έτσι, όταν αυτό είναι σε έξαρση, συνήθως αναζητά ένα ρακούν για να την καβαλήσει.

Πώς συμβαίνει η εγκυμοσύνη

Το θηλυκό χρειάζεται συνήθως μεταξύ 50 και 63 ημερών για να κυοφορήσει τα γατάκια του. Συνήθως, σε κάθε εγκυμοσύνη προκύπτουν το πολύ 6 μωρά, αν και ο αριθμός μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ 3 και 5. Από την άλλη πλευρά, συνήθως χρειάζονται αρκετές προσπάθειες εγκυμοσύνης για να αποκτήσει το θηλυκό γατάκια.

Τα μικρά ρακούν

Όσον αφορά τα μικρά ρακούν, θα πρέπει να παραμένουν με τις μητέρες τους για μια περίοδο μεταξύ 13 και 16 εβδομάδων. Μετά από αυτή την περίοδο, τα αρσενικά συνήθως περπατούν μόνα τους για να ανεξαρτητοποιηθούν, ενώ τα θηλυκά καταλήγουν να μένουν περισσότερο με τις μητέρες τους μέχρι να μπορέσουν να φροντίσουν τον εαυτό τους.

Σίτιση: τι τρώει το ρακούν

Το ρακούν που τρώει καβούρια είναι ένα ζώο σαρκοφάγο το οποίο τρώει αμφίβια, καβούρια και ψάρια. Τρέφεται επομένως με κάμπιες, γυρίνους, σκαθάρια, σκουλήκια, τζιτζίκια, πουλιά, φίδια, αράχνες και έντομα, καθώς και άλλα ασπόνδυλα. Και παρόλο που είναι σαρκοφάγο είδος, η διατροφή του περιλαμβάνει επίσης φρούτα.

Το ρακούν είναι ένα ζώο που τρώει συνήθως όλα τα είδη εντόμων και ασπόνδυλων. Ακόμα κι έτσι, αυτό το θηλαστικό έχει αλλάξει τη διατροφή του σε παμφάγο στυλ λόγω της δυσκολίας του να κυνηγήσει θήραμα. Με αυτόν τον τρόπο, τρέφεται συνήθως με φρούτα, φυτά και βότανα σε μεγάλες ποσότητες.

Αυτό το σαρκοφάγο ζώο τρέφεται συνήθως με τα μικρά ή τα αυγά άλλων ζώων. Από την άλλη πλευρά, το ρακούν τρώει συνήθως ασπόνδυλα ζώα, καθώς είναι πιο εύκολο να τα αποκτήσει. Επιπλέον, συμπληρώνει τη διατροφή του με μια ποικιλία σπονδυλωτών ζώων και φρούτων.

Αυτό το σαρκοφάγο θηλαστικό ζει συνήθως σε αστικές περιοχές, όπου ψάχνει για σκουπίδια και κάθε είδους υπολείμματα τροφής που αφήνουν οι άνθρωποι. Μερικές φορές, οι άνθρωποι τείνουν να τα αναπαράγουν δίνοντάς τους μια ισορροπημένη διατροφή, βασισμένη στο κρέας, το κοτόπουλο, το καλαμπόκι και μια μεγάλη ποικιλία λαχανικών.

Περιέργειες σχετικά με το ζώο

Είναι ενδιαφέρον να μιλήσουμε για την διατήρηση από το ρακούν Ως εκ τούτου, πρέπει να γνωρίζετε ότι το είδος έχει καταχωριστεί ως είδος με χαμηλή ανησυχία για την εξαφάνιση (LC) από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης και των Φυσικών Πόρων (IUCN).

Αυτό σημαίνει ότι οι πληθυσμοί σε συγκεκριμένες περιοχές υποφέρουν από μείωση λόγω της απώλειας ενδιαιτημάτων, όπως η καταστροφή των μαγγρόβιων.

Οι πυροβολισμοί, τα τροχαία σε αυτοκινητόδρομους, το εμπορικό κυνήγι για το δέρμα και η εμπορία ζώων είναι επίσης χαρακτηριστικά που επηρεάζουν τα άτομα.

Η ρύπανση των υδάτων που προκαλείται από την απόρριψη βιομηχανικών αποβλήτων και υδραργύρου από τις περιοχές εξόρυξης είναι μια άλλη αιτία για τη μείωση των πληθυσμών, καθώς το νερό δηλητηριάζει τα ζώα.

Ορισμένα δείγματα έχουν επίσης προσβληθεί από ασθένειες όπως η λύσσα, η ψευδοπανώλη, ο παρβοϊός και η λεπτοσπείρωση. Από την άλλη πλευρά, αξίζει να αναφερθεί ως περιέργεια το εξής:

Καθώς μπορεί να γίνουν πολύ επιθετικά, σε σημείο που να δαγκώνουν ανθρώπους, οι επαγγελματίες συνιστούν να τα κρατούν μακριά από την ανθρώπινη ζωή και να μην τα έχουν ως κατοικίδια. Ο κύριος λόγος είναι ότι τα ρακούν μεταφέρουν και μεταδίδουν εντερικά σκουλήκια, λύσσα και λεπτοσπείρωση, η οποία είναι μια πολύ επικίνδυνη λοίμωξη που προσβάλλει κυρίως το αναπνευστικό σύστημα, προκαλώντας πυρετό και επηρεάζοντας σοβαρά ορισμένεςόργανα, οπότε μπορεί να αποβεί μοιραία.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ o quati και o ρακούν ?

Σε γενικές γραμμές, τα ρακούν δεν έχουν τρίχες στα χέρια τους και είναι μικρότερα σε σύγκριση με τα coatis.

Βιότοπος και πού θα βρείτε το ρακούν

Το είδος αυτό έχει το ικανότητα προσαρμογής σε διαφορετικούς τύπους οικοτόπων Ζει τόσο σε υδάτινα όσο και σε μη υδάτινα ενδιαιτήματα.

Τα δείγματα βρίσκονται επίσης σε περιοχές με ανθρωπογενείς διαταραχές, δηλαδή σε περιοχές που έχουν επηρεαστεί από ανθρώπινες ενέργειες και δεν είναι εντελώς φυσικές.

Είναι όμως σημαντικό να αναφερθεί ότι παρόλο που το είδος έχει την ικανότητα προσαρμογής, υπάρχει μια ορισμένη εξάρτηση από μέρη όπου έχει πηγές νερού.

Ως αποτέλεσμα, τα ρακούν παρατηρούνται συχνότερα σε περιοχές με υψηλή περιεκτικότητα σε μαγκρόβια, λόγω της προτίμησής τους να τρώνε καβούρια. Οι περιοχές αυτές έχουν επίσης μεγάλη διαθεσιμότητα καταφυγίων.

Και γενικά, η κατανομή σε όλη τη Νότια Αμερική Ζει από την Κόστα Ρίκα στα νότια, σε μεγάλο μέρος της ηπείρου ανατολικά των Άνδεων μέχρι τη βόρεια Αργεντινή και την Ουρουγουάη.

Το ρακούν είναι ένα ζώο που κατάγεται από την Αμερική και έχει καταφέρει να εξαπλωθεί σε ολόκληρη την ήπειρο, καθώς συναντάται στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και τις χώρες της Νότιας Αμερικής. Ακόμα κι έτσι, λόγω της απειλητικής του κατάστασης, συνήθως εξοντώνεται σε μεγάλους αριθμούς.

Τα τελευταία χρόνια, έχει εξαχθεί σε χώρες άλλων ηπείρων, γι' αυτό και θα είχε παρουσία στην Ευρώπη και την Ασία. Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσε να βρεθεί σε άγρια μέρη και σε εγχώριες περιοχές.

Άγρια μέρη

Συνήθως κατοικούν σε δάση που έχουν μεγάλη ποικιλία δέντρων ή όπου μπορούν να σχηματίσουν λαγούμια. Από την άλλη πλευρά, βρίσκονται συνήθως κοντά σε σπηλιές και ποτάμια που τους επιτρέπουν να ψαρεύουν και να αποκτούν κάθε είδους θήραμα.

Αστικές τοποθεσίες

Το ρακούν έχει προσαρμοστεί τέλεια στις αστικές περιοχές όπου υπάρχει ο άνθρωπος. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι το ζώο αυτό δυσκολεύεται να επιβιώσει στη φύση. Επιπλέον, ορισμένοι άνθρωποι τείνουν να τα παίρνουν ως κατοικίδια ή να τους παρέχουν προστασία για την επιβίωσή τους.

Ποια είναι τα αρπακτικά του ρακούν;

Πρόκειται για ζώα που συχνά κινδυνεύουν με εξαφάνιση λόγω του κυνηγιού που επικρατεί εδώ και χρόνια. Πολλοί άνθρωποι τα σκοτώνουν για σπορ ή για να πουλήσουν τα δέρματά τους στη μαύρη αγορά.

Τα ρακούν συχνά θηρεύονται από μεγάλο αριθμό ζώων. Έτσι, στους κύριους θηρευτές τους περιλαμβάνονται τα κογιότ, οι άγριες γάτες και μια μεγάλη ποικιλία πτηνών. Περιστασιακά, μπορεί επίσης να πέσουν θύματα αρκούδων και λύκων.

Στο αστικό περιβάλλον, διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο να δεχτούν επίθεση από τον άνθρωπο, καθώς αποτελούν απειλή για τον χώρο τους. Με αυτόν τον τρόπο, είναι φυσιολογικό ότι τα ρακούν είναι εξαιρετικά ευάλωτα όταν ζουν σε περιοχές όπου ζουν άνθρωποι. Διατρέχουν τον κίνδυνο να πατηθούν από οχήματα όταν υπάρχουν δρόμοι που διασχίζουν τις περιοχές όπου ζουν.

Τέλος πάντων, σας άρεσαν οι πληροφορίες; Αφήστε το σχόλιό σας παρακάτω, είναι σημαντικό για εμάς!

Πληροφορίες για το ρακούν στη Wikipedia

Δείτε επίσης: Αγκούτι: είδη, χαρακτηριστικά, αναπαραγωγή, αξιοπερίεργα και πού ζει

Επισκεφθείτε το εικονικό μας κατάστημα και δείτε τις προσφορές!