Το επιστημονικό όνομα του Stingray Fish προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις trygon (σαλάχι) και potamos (ποταμός).

Έτσι, πρόκειται για ένα είδος γλυκού νερού που μπορεί να εμφανιστεί στο εμπόριο ενυδρείων με δυσκολία, καθώς η αναπαραγωγή πρέπει να γίνεται σε ενυδρεία τύπου jumbo.

Υπό αυτή την έννοια, σήμερα θα είναι δυνατόν να ελέγξετε πληροφορίες σχετικά με την Arraia, καθώς και τη διευκρίνιση μιας πολύ ενδιαφέρουσας αμφιβολίας:

Ποιο είναι το σωστό κοινό όνομα, Stingray ή Stingray;

Ταξινόμηση:

• Επιστημονική ονομασία: Potamotrygon falkneri,
• Οικογένεια: Potamotrygonidae (Potamotrygonidae)
• Δημοφιλές όνομα: Stingray, Stingray, Painted Stingray - Αγγλικά: Μεγάλο σαλάχι ποταμού
• Πηγή: Νότια Αμερική, λεκάνη Παρανά και Παραγουάη
• Μέγεθος ενηλίκων: 60 cm (στάνταρ: 45 cm)
• Προσδόκιμο ζωής: 20 χρόνια
• Ταμπεραμέντο: Ειρηνικός, αρπακτικό
• Ελάχιστο ενυδρείο: 200 cm X 60 cm X 60 cm (720 L)
• Θερμοκρασία: 24°C έως 30°C
• pH: 6.0 a 7.2 - Σκληρότητα: έως 10

Χαρακτηριστικά του ψαριού Stingray

Το σαλάχι είναι χόνδρινο, όπως οι καρχαρίες και τα πριονόψαρα, δηλαδή δεν έχει οστά. Το σώμα του έχει ωοειδές σχήμα, είναι πεπλατυσμένο και το κέντρο του είναι ελαφρώς υπερυψωμένο.

Υπάρχουν επίσης σχισμές βράγχιων που βρίσκονται κάτω από το κεφάλι.

Μέσω αυτών των ρωγμών, το νερό εισέρχεται και εξέρχεται μετά την απορρόφηση του οξυγόνου.

Έτσι, η αναπνευστική συσκευή του Stingray είναι διαφορετική στο ότι μπορεί να αναπνέει όταν είναι θαμμένο στο υπόστρωμα.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι πίσω από τα μάτια, το ζώο έχει ένα άνοιγμα που ονομάζεται "φυσούνα" και επιτρέπει στο νερό και το οξυγόνο να πηγαίνουν στα βράγχια.

Στην άνω ουραία περιοχή υπάρχει ένα δηλητηριώδες κεντρί που σχηματίζεται από οδοντίνη, το οποίο μπορεί να προκαλέσει μεγάλο πόνο όταν διαπεράσει το δέρμα.

Ο πόνος προκαλείται επειδή μετά τη διείσδυση στο δέρμα, επέρχεται ταχεία εκφύλιση των ιστών. Με αυτό, εμφανίζονται συμπτώματα όπως πονοκέφαλος, διάρροια και ναυτία.

Τέλος, το ζώο φτάνει σε συνολικό μήκος περίπου 90 εκατοστά και ζυγίζει 30 κιλά.

Ψάρια Stingray

Ενδημεί στις λεκάνες των ποταμών Παρανά και Παραγουάη στη Βραζιλία, την Παραγουάη και την Αργεντινή. Βρίσκεται από το Cuiabá έως το Rio de la Plata στην Αργεντινή.

Όπως και τα άλλα μέλη του γένους, απαντάται σε ποικίλους βιοτόπους, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων ποταμών και μικρών παραποτάμων σε λασπώδη ή αμμώδη υποστρώματα.

Κατά την περίοδο των βροχών, μεταναστεύει σε περιοχές με πλημμυρισμένα δάση και μπορεί να βρεθεί σε προσωρινές λίμνες και λιμνούλες μετά την απομάκρυνση του νερού.

Σχήμα σώματος ελαφρώς ωοειδές, χόνδρινο, το μεσαίο σώμα λίγο ψηλότερα. Σώμα πεπλατυσμένο ραχιαία με σχισμές βράγχιων (φυσαλίδες) κάτω από το κεφάλι, όπου το νερό εισέρχεται μέσω των βράγχιων και εξέρχεται μετά την απορρόφηση οξυγόνου.

Οι άκρες του δίσκου είναι λεπτότερες και η ουρά του είναι μικρότερη από το μήκος του σώματος, με δηλητηριώδες κεντρί.

Όπως τα πριονόψαρα και οι καρχαρίες, δεν έχουν οστά στο σώμα τους, αλλά μια σκελετική δομή που αποτελείται κυρίως από χόνδρους.

Όλα περιλαμβάνονται στην τάξη Elasmobranchii (Ελασμοτράγχη). Τα Potamotrigonids ανήκουν στη μοναδική κλάση των Elasmobranchii που εξελίχθηκε για να ζει αποκλειστικά σε εσωτερικά ύδατα.

Διαθέτουν ειδικές αναπνευστικές συσκευές που τους επιτρέπουν να αναπνέουν ενώ είναι θαμμένα στο υπόστρωμα. Πίσω από κάθε μάτι υπάρχει ένα άνοιγμα που ονομάζεται φυσούνα, μέσω του οποίου το νερό μεταφέρεται στα βράγχια και απομακρύνεται το οξυγόνο.

Το τσίμπημα που βρίσκεται στην ουρά αποτελείται από οδοντίνη, το ίδιο υλικό από το οποίο αποτελούνται τα ανθρώπινα δόντια, και συνδέεται με δηλητηριώδεις αδένες.

Σύμφωνα με μελέτες, η τοξικότητα του δηλητηρίου μπορεί να διαφέρει ανάλογα με το είδος, αλλά όλα είναι πολύ παρόμοια στη σύνθεση. Η πρωτεΐνη είναι η βάση με χημικές ουσίες που λέγεται ότι προκαλούν έντονο πόνο και ταχεία εκφύλιση των ιστών (νέκρωση).

Σύμφωνα με τις αναφορές των θυμάτων, ο πόνος στην πληγείσα περιοχή μετά από ένα δάγκωμα είναι συνήθως αφόρητος, μαζί με πονοκεφάλους, ναυτία και διάρροια. Οι πιο σοβαρές αντιδράσεις δεν είναι ασυνήθιστες και θα πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό. Το μούλιασμα της πληγείσας περιοχής σε ζεστό νερό θα ελαχιστοποιήσει τον πόνο.

Αναπαραγωγή και σεξουαλικός διμορφισμός των σαλαχιών

Ζωοφόρα, σεξουαλικά (γονιμοποίηση). Η περίοδος κύησης κυμαίνεται από 9 έως 12 εβδομάδες, δίνοντας κατά μέσο όρο 4 έως 12 δείγματα με μέγεθος περίπου 6 έως 10 cm. Εύρος ηλικίας 4 έτη για τα αρσενικά.

Το αυγό γονιμοποιείται στο εσωτερικό του θηλυκού και σε πολλά είδη τα μικρά γεννιούνται ζωντανά.

Οι κλωστές, που ήδη αναφέρθηκαν, σχηματίζονται στα εσωτερικά μέρη των πυελικών πτερυγίων και, όπως ήδη εξηγήθηκε, χρησιμοποιούνται για τη γονιμοποίηση.

Το όργανο αυτό είναι σκληρυμένο με χόνδρο και λειτουργεί ως διαστολέας για να κατευθύνει το σπέρμα στο στόμιο του θηλυκού. Όταν συνουσιάζεται, προβάλλει όρθιο προς τα εμπρός και εισέρχεται στο θηλυκό, ενώ οι αυλακώσεις κατά μήκος των εσωτερικών επιφανειών του σχηματίζουν ένα σωλήνα μέσω του οποίου ρέει το σπέρμα.

Τα σαλάχια εκτοξεύουν γονιμοποιημένα αυγά σε κάψουλες που σκληραίνουν σε επαφή με το νερό. Μήνες αργότερα, τα μικρά βγαίνουν από την κάψουλα ως μικρογραφία των γονέων τους.

Υπάρχουν όμως και σαλάχια που είναι ζωοτόκα, πράγμα που σημαίνει ότι παράγουν πλήρως σχηματισμένο γόνο. Το έμβρυο αναπτύσσεται στο σώμα του θηλυκού και τρέφεται με ένα μεγάλο σάκο κρόκου.

Αυτός ο τύπος κύησης διαρκεί 3 μήνες, με τα νεογέννητα να παραμένουν κάτω από το θηλυκό για 4 έως 5 ημέρες. Ένα περίεργο γεγονός συμβαίνει στα ζωοφόρα σαλάχια, καθώς τα αγκάθια ή οι αγκάθια της ουράς τους στα νεαρά άτομα είναι περιτυλιγμένα, ώστε να μην βλάψουν τη μητέρα κατά τον τοκετό.

Οι γονείς ή οι ενήλικες των σαλαχιών συνήθως δεν επιτίθενται στα μικρά, αλλά θα πρέπει να απομακρύνονται για λόγους ασφαλείας.

Σεξουαλικός διμορφισμός

Στο αρσενικό φαίνεται πολύ καθαρά το clasper, ένα ζεύγος σεξουαλικών οργάνων που χρησιμοποιούνται για τη γονιμοποίηση του θηλυκού, το οποίο βρίσκεται μεταξύ του πρωκτικού πτερυγίου και της ουράς, καθώς και δύο παράλληλα πέη, ένα σε κάθε πλευρά της ουράς σε σύγκριση με το φύλο, τα οποία είναι ακόμη και ορατά σε ένα αφυδατωμένο ζώο. Τα αρσενικά είναι γενικά μικρότερα.

Τρόφιμα

Ως σαρκοφάγο ζώο με τάση να είναι ιχθυοφάγο, το Stingray τρώει ασπόνδυλα, όπως καρκινοειδή, μαλάκια και σκουλήκια.

Μπορεί επίσης να φάει μικρά ψάρια.

Όσον αφορά τη διατροφή του σε αιχμαλωσία, το ζώο μπορεί να δεχτεί τόσο ξηρά όσο και ζωντανή τροφή.

Άλλα παραδείγματα τροφών είναι τα φιλέτα ψαριών γλυκού νερού, τα σκουλήκια και οι γαρίδες.

Και όσον αφορά τις τροφές που δεν μπορούν να φάνε τα ψάρια, αξίζει να επισημάνουμε το κρέας των θηλαστικών, όπως το κοτόπουλο και η καρδιά του βοδινού κρέατος.

Σε αυτόν τον τύπο κρέατος υπάρχουν λιπίδια που το ζώο δεν μπορεί να μεταβολίσει σωστά.

Ακόμα και το κρέας μπορεί να προκαλέσει υπερβολικές εναποθέσεις λίπους ή εκφυλισμό των οργάνων, γι' αυτό και δεν συνιστάται.

Τέλος, το Stingray Fish έχει καλό μεταβολισμό και πρέπει να τρέφεται συχνά. Υπό αυτή την έννοια, το ενυδρείο πρέπει να έχει καλό φιλτράρισμα.

Περίεργα πράγματα για τα ψάρια Stingray

Η κύρια περιέργεια αυτού του είδους θα ήταν η σωστή κοινή του ονομασία: Stingray Fish ή Ray;

Λοιπόν, γενικά μιλώντας, και οι δύο ονομασίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν, καθώς αναφέρονται στον ίδιο οργανισμό.

Ποιες είναι λοιπόν οι διαφορές;

Το όνομα Raia είναι ένα όνομα που χρησιμοποιείται και είναι αποδεκτό μόνο από τη σχολική και ακαδημαϊκή κοινότητα. Ακόμη και στα βιβλία, το όνομα είναι "Raia".

Το όνομα Stingray είναι δημοφιλές και μπορεί να αντιπροσωπεύει θαλάσσια ψάρια, τα οποία είναι γλυκού νερού και έχουν χόνδρινο σκελετό της τάξης Elasmobranchii.

Πού να βρείτε ψάρια Stingray

Ο ποταμός Παρανά και ο ποταμός Παραγουάη στη Βραζιλία είναι οι τόποι προέλευσης του είδους.

Υπό αυτή την έννοια, μπορεί να βρίσκεται στο νότο της χώρας μας, στη βορειοανατολική Αργεντινή, την Ουρουγουάη και την Παραγουάη.

Και σύμφωνα με ορισμένες μελέτες, το είδος έχει βρεθεί στην άνω λεκάνη του Paraná πάνω από τους καταρράκτες Guaíra.

Δυστυχώς, δεν μπορεί πλέον να ψαρευτεί στην περιοχή αυτή λόγω της δημιουργίας του φράγματος Itaipu, το οποίο εξαφάνισε αυτό και πολλά άλλα είδη.

Πιστεύεται επίσης ότι το Stingray Fish μπορεί να βρίσκεται στο ανώτερο τμήμα της λεκάνης του Αμαζονίου.

Με άλλα λόγια, βρίσκεται σε ποτάμια όπως τα Marañón, Beni, Solimões στη Βολιβία, Guaporé και Madre de Díos.

Τα ποτάμια του ανατολικού Περού και της δυτικής Βραζιλίας μπορούν να φιλοξενήσουν το είδος.

Με αυτόν τον τρόπο, τα ψάρια συνήθως κατοικούν στον πυθμένα των ποταμών και μπορούν να θαφτούν στη λάσπη στο ρηχό τμήμα.

Αυτό σημαίνει ότι οι παραπόταμοι με αμμώδες και λασπώδες υπόστρωμα είναι οι αγαπημένοι του σκουληκιού.

Διαφορετικά, κατά την περίοδο των βροχών, η Αράγια μπορεί να μεταναστεύσει στις πλημμυρισμένες δασικές περιοχές. Για το λόγο αυτό, τα ψάρια βρίσκονται σε προσωρινές λίμνες μετά την υποχώρηση των υδάτων.

Υδροχόος και συμπεριφορά

Απαιτείται μαλακός αμμώδης πυθμένας, ενυδρείο με καλό μήκος και επιθυμητό πλάτος. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν διακοσμητικά, αλλά με μέτρο, αφήνοντας ελεύθερους χώρους για κολύμπι.

Το σύστημα φιλτραρίσματος του ενυδρείου πρέπει να είναι άψογο, ιδίως το βιολογικό φιλτράρισμα, λόγω της ποσότητας των αποβλήτων που παράγουν αυτά τα ψάρια.

Τα σαλάχια συγκαταλέγονται μεταξύ των κορυφαίων θηρευτών στο φυσικό τους περιβάλλον και θα φάνε κάθε μικρότερο ψάρι που εισέρχεται στο περιβάλλον τους.

Παρουσιάζουν πολύ ειρηνική και ήρεμη συμπεριφορά και θα πρέπει να αποφεύγεται η συντροφιά με επιθετικά ή εδαφικά ψάρια. Θα πρέπει επίσης να αποφεύγονται ψάρια με συνήθειες μάσησης.

Είναι προτιμότερο να κρατάτε μαζί ψάρια που είναι εξίσου ειρηνικά, δεν είναι αρκετά μικρά για να φαγωθούν και προτιμούν να συχνάζουν στο μεσαίο ή στο πάνω μέρος της λίμνης.

Η διατήρησή του σε ενυδρείο απαιτεί πολλή συντήρηση, παρόλο που είναι εξημερωμένο ζώο μπορεί να χρησιμοποιήσει το κεντρί ως μέσο άμυνας. Το κεντρί αλλάζεται συνήθως κάθε έξι μήνες ή μπορεί να εμφανιστεί νέο αμέσως μετά τη χρήση του αρχικού.

Συμβουλές για την αλιεία ψαριών Stingray

Ως τελική συμβουλή, να είστε πολύ προσεκτικοί όταν χειρίζεστε και ειδικά όταν απελευθερώνετε το ψάρι Stingray.

Για να απελευθερώσετε το ζωύφιο στο νερό, κρατήστε το από τις οπές του και αφαιρέστε προσεκτικά το αγκίστρι από το στόμα του με τη βοήθεια πένσας.

Πληροφορίες για το ψάρι Stingray στη Βικιπαίδεια

Σας άρεσαν οι πληροφορίες; Αφήστε το σχόλιό σας παρακάτω, είναι σημαντικό για εμάς!

Δείτε επίσης: Χρυσόψαρο: μάθετε τα πάντα για αυτό το είδος

Επισκεφθείτε το εικονικό μας κατάστημα και δείτε τις προσφορές!