Τα ψάρια Πάμπο αντιπροσωπεύουν διάφορα είδη ψαριών που είναι απαραίτητα για την εμπορική αλιεία, καθώς το κρέας τους είναι ακριβότερο από το βόειο κρέας.

Η σημασία του σχετίζεται επίσης με την υδατοκαλλιέργεια, δεδομένου ότι τα άτομα αναπτύσσονται καλά σε ενυδρεία.

Επιπλέον, θεωρούνται κυνηγετικά ψάρια, κάτι που θα μάθουμε στην πορεία της ανάγνωσης.

Ταξινόμηση:

• Επιστημονικές ονομασίες - Trachinotus carolinus, T. falcatus, T. goodei,
• Οικογένεια - Carangidae.

Είδος Ψάρι Pampo

Κατ' αρχάς, είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι περίπου 20 είδη φέρουν το όνομα Pampo Fish.

Με αυτόν τον τρόπο, το είδος φέρει επίσης το όνομα γοργόνα με φτερά ή sernambiguara.

Πρόκειται για ονόματα ψαριών που ανήκουν στο γένος Trachinotus ή στην οικογένεια Carangidae.

Έτσι, σε αυτό το περιεχόμενο θα αναφέρουμε μόνο τρία είδη και τις ιδιαιτερότητές τους.

Με αυτόν τον τρόπο θα είστε σε θέση να γνωρίζετε ποια είναι τα κυριότερα Pampos.

Τα πιο δημοφιλή είδη

Το κυριότερο είδος είναι το αληθινό πάμπο, το οποίο φτάνει τα 43 έως 63 εκατοστά σε μήκος.

Σε γενικές γραμμές, τα ψάρια έχουν κοντό, βαθύ και συμπιεσμένο σώμα, καθώς και μπλε ή πράσινο χρώμα στο ραχιαίο τμήμα.

Στην πλευρική περιοχή, το χρώμα εξασθενεί σε ασημί και η κοιλιακή επιφάνεια έχει κίτρινο ή ασημί χρώμα.

Τα πτερύγια, από την άλλη πλευρά, είναι κίτρινα ή μαύρα, καθώς και το πρωκτικό πτερύγιο έχει ένα λεμονοκίτρινο χρώμα όταν τα άτομα είναι νεαρά.

Τα πυελικά πτερύγια είναι κοντύτερα σε σύγκριση με τα θωρακικά πτερύγια, τα οποία με τη σειρά τους είναι κοντύτερα από το κεφάλι.

Αυτό το είδος ψαριού Pampo δεν έχει ορατές κάθετες λωρίδες στο πλάι.

Τέλος, το True Pampo κατοικεί σε νερά με θερμοκρασία μεταξύ 17 και 32°C, με προτίμηση στα θερμά νερά.

Και σύμφωνα με ορισμένες μελέτες που αποσκοπούσαν στην ανάλυση των επιπτώσεων της μείωσης της θερμοκρασίας στο είδος αυτό, παρατηρούνται τα εξής:

Τα ψάρια παρουσιάζουν σημάδια στρες όταν υποβάλλονται σε χαμηλή θερμοκρασία, όπως 12,2°C.

Ήταν επίσης δυνατό να διαπιστωθεί ότι η ελάχιστη θερμοκρασία για την επιβίωση του είδους είναι 10°C, ενώ η μέγιστη θερμοκρασία θα ήταν 38°C.

Έτσι, τα νεαρά άτομα μπορούν να αντέξουν υψηλότερες θερμοκρασίες σε σύγκριση με τα ενήλικα, όπως έχουν παρατηρηθεί σε παράκτιες παλιρροιακές λίμνες.

Σε αυτές τις λακκούβες, οι θερμοκρασίες μπορεί να ξεπεράσουν τους 45°C.

Άλλα είδη

Το Sernambiguara puffer (T. falcatus) είναι το μεγαλύτερο από όλα τα είδη, φτάνοντας σε μήκος μέχρι και 1,20 μέτρα.

Έτσι, μεταξύ των χαρακτηριστικών του είδους, μπορούμε να αναφέρουμε την επιστημονική του ονομασία "falcatus" που σημαίνει "οπλισμένος με δρεπάνια".

Αυτό είναι μια αναφορά στο ραχιαίο πτερύγιο που προεξέχει όταν το ψάρι τρώει κοντά στην επιφάνεια.

Το είδος φέρει επίσης διάφορες κοινές ονομασίες όπως pampo-arabebéu, pampo-gigante, sarnambiguara, tambó, arabebéu, arebebéu, garabebéu, aribebéu και garabebel.

Έτσι, το ζώο είναι ψηλό, επίπεδο και τα πρωκτικά και ραχιαία πτερύγιά του είναι επιμήκη.

Η ουρά είναι διχαλωτή και το ψάρι έχει μια σειρά από ραχιαίες ακτίνες.

Τέλος, τα νεαρά άτομα του είδους σχηματίζουν συνήθως κοπάδια για να κυνηγήσουν τη λεία τους στην ακτή σε αμμώδεις πεδιάδες θαλάσσιου χόρτου, ενώ τα ενήλικα ζουν μοναχικά.

Ένα άλλο κοινό είδος κωπηλατόψαρου είναι το στικτό σκυλόψαρο (T. goodei).

Βασικά, τα ψάρια μπορούν να έχουν την κοινή ονομασία παλομέτα, καμαδόψαρο, παμπομπάνι, γκαφτοπσάιλ, τζόεφσι, μακρύπτερο πομπάνο, γριά σύζυγος, συρματόψαρο και σκουμπρί της άμμου.

Ως εκ τούτου, μεταξύ των διακριτικών χαρακτηριστικών του είναι τα επιμήκη πρωκτικά και ραχιαία πτερύγια, καθώς και οι μαύροι πρόσθιοι λοβοί.

Είναι σύνηθες για τα άτομα του είδους να έχουν ένα χρώμα που κυμαίνεται από γκρι έως γαλαζοπράσινο στην κορυφή του κεφαλιού.

Στο πλάι, το ζώο μπορεί να είναι ασημένιο και διαθέτει τέσσερις στενές κάθετες γραμμές.

Υπάρχει επίσης μια ασθενέστερη ζώνη που βρίσκεται κοντά στη βάση της ουράς.

Ως εκ τούτου, το ψάρι έχει πορτοκαλί χρώμα στο στήθος και φτάνει περίπου τα 50 εκατοστά σε συνολικό μήκος.

Και το βαρύτερο άτομο ήταν 560 γραμμάρια.

Χαρακτηριστικά του ψαριού Pampo

Σε γενικές γραμμές, τα είδη που φέρουν την ονομασία Pampo Fish υπάρχουν σε όλους τους τροπικούς, υποτροπικούς και εύκρατους ωκεανούς.

Έτσι, τα νεότερα άτομα παραμένουν σε εκβολές ποταμών και μαγκρόβια με υφάλμυρο νερό, ενώ τα ενήλικα άτομα παραμένουν στην ανοιχτή θάλασσα ή σε βραχώδεις ακτές.

Έτσι, τα είδη αυτά μπορεί κανείς να τα βρει εύκολα στα ιχθυοπωλεία, επειδή έχουν μεγάλη εμπορική σημασία.

Αναπαραγωγή του ψαριού Pampo

Τα πιο γνωστά χαρακτηριστικά αναπαραγωγής σχετίζονται με το αληθινό ψάρι (T. carolinus).

Για το λόγο αυτό, η αναπαραγωγή όλων των ειδών πιστεύεται ότι γίνεται ως εξής:

Πρώτα απ' όλα, τα αρσενικά φτάνουν στη σεξουαλική ωριμότητα σε ηλικία περίπου 1 έτους, οπότε και έχουν ύψος 35,6 εκατοστά.

Τα θηλυκά, από την άλλη πλευρά, ωριμάζουν μεταξύ του δεύτερου και του τρίτου έτους της ζωής τους, όταν έχουν μήκος 30 έως 39,9 εκατοστά.

Έτσι, η αναπαραγωγή πραγματοποιείται από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο.

Τρόφιμα

Τα περισσότερα είδη ψαριών Pampo Fish τρώνε μαλάκια, καρκινοειδή και άλλα ασπόνδυλα.

Τα ψάρια αποτελούν επίσης μέρος της διατροφής τους κατά την ενήλικη φάση και όταν είναι νεαρά, τα άτομα τρώνε βενθικά ασπόνδυλα.

Περίεργα πράγματα

Η κύρια περιέργεια σχετικά με το είδος είναι η εξής:

Η σημασία της περιορίζεται κυρίως στην αθλητική αλιεία, αν αναλογιστούμε τη χώρα μας.

Αυτό σημαίνει ότι αν και το ψάρι χρησιμοποιείται στην υδατοκαλλιέργεια, μια ανασκόπηση των ψαριών ενυδρείου Ceará στη Βραζιλία, επισήμανε ότι μόνο δύο Pampos εξήχθησαν μεταξύ 1995 και 2000.

Έχουν εξαχθεί για χρήση σε ενυδρεία και επιβεβαιώνουν τη σημασία του είδους μόνο για την ερασιτεχνική αλιεία.

Πού θα βρείτε τα ψάρια Pampo

Αν συμπεριλάβουμε όλες τις περιοχές του κόσμου, τα φτερωτά ψάρια είναι παρόντα ιδίως στον Δυτικό Ατλαντικό.

Έτσι, περιοχές από τις Δυτικές Ινδίες έως τη Βραζιλία μπορεί να φιλοξενούν το είδος, καθώς και η Μασαχουσέτη στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Κόλπο του Μεξικού.

Συμβουλές αλιείας για ψάρια pampo

Τα καταλληλότερα υλικά για τη σύλληψη του ψαριού Pampo είναι τα καλάμια 3,6 έως 3,9 μέτρων, τα οποία είναι ανθεκτικά και έχουν μέτρια δράση.

Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε μια μπομπίνα μεσαίου ή μεγάλου τύπου και λεπτές γραμμές, 0,18 mm ή 0,20 mm.

Μπορεί να χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε νάιλον γραμμές μεταξύ 0,25mm και 0,30mm, ειδικά σε μέρη που φιλοξενούν μεγάλα δείγματα.

Επίσης, χρησιμοποιήστε αγκίστρια μεσαίου τύπου όπως τα Maruseigo 14, Pro Hirame 15, Mini Shiner Hook 1, Yamajin 2/0 Isumedina 14 και Big Surf 12 και 16.

Χρησιμοποιήστε φυσικά δολώματα, όπως το κατεστραμμένο ψάρι, το σκουλήκι της παραλίας και το Tatuí.

Πληροφορίες για το χρυσόψαρο στη Βικιπαίδεια

Σας άρεσαν οι πληροφορίες; Αφήστε το σχόλιό σας παρακάτω, είναι σημαντικό για εμάς!

Δείτε επίσης: Λαβράκι: Μάθετε τα πάντα για αυτό το είδος

Επισκεφθείτε το Εικονικό μας Κατάστημα και δείτε τις προσφορές!