A ocelot είναι ένα σαρκοφάγο θηλαστικό που ζει από τα νότια των Ηνωμένων Πολιτειών μέχρι τις βόρειες περιοχές της Αργεντινής.

Ωστόσο, το είδος έχει εξαφανιστεί σε ορισμένα μέρη της γεωγραφικής του εξάπλωσης.

Διαβάστε λοιπόν παρακάτω για να μάθετε πού ζει το ζώο, τα χαρακτηριστικά του, τις ιδιαιτερότητές του και πολλά άλλα.

Ταξινόμηση:

• Επιστημονική ονομασία - Leopardus pardalis,
• Οικογένεια - Felidae.

Χαρακτηριστικά Ocelot

A ocelot Είναι μεσαίου μεγέθους, με μήκος που κυμαίνεται από 72,6 έως 100 εκατοστά, ενώ η ουρά του είναι κοντή, καθώς έχει μήκος από 25,5 έως 41 εκατοστά.

Τα θηλυκά είναι μικρότερα από τα αρσενικά, επειδή το μέγιστο βάρος τους είναι 11,3 κιλά και το δικό τους θα ήταν 15,5 κιλά.

Μετά το τζάγκουαρ και το πούμα ή πούμα, πρόκειται για το μεγαλύτερο νεοτροπικό αιλουροειδές.

Και σε αντίθεση με ό,τι παρατηρούμε στο τζάγκουαρ, τα οσελότ που ζουν σε δασικά περιβάλλοντα τείνουν να έχουν μεγαλύτερη σωματική μάζα από ό,τι εκείνα που ζουν σε περιοχές με σαβάνα.

Έτσι, ο μέσος όρος στα τροπικά δάση είναι 11,1 κιλά και στα ημίξηρα μέρη 8,7 κιλά.

Όσον αφορά γούνα , να ξέρετε ότι είναι φωτεινό και σύντομο, με φόντο που ποικίλλει από κόκκινο και γκρι έως ανοιχτό κίτρινο.

Υπάρχουν επίσης ροζέτες ή συμπαγείς κηλίδες που, όταν ενώνονται μεταξύ τους, σχηματίζουν οριζόντιες λωρίδες σε όλο το σώμα.

Οι μαύρες κηλίδες μπορεί να ενωθούν μεταξύ τους και να σχηματίσουν οριζόντιες λωρίδες στο λαιμό.

Η κοιλιά θα είναι πιο ανοιχτή και θα έχει κάποιες σκούρες κηλίδες, καθώς και η ουρά θα έχει μαύρες λωρίδες στην άκρη.

Ακριβώς πίσω από τα αυτιά, τα οποία είναι μαύρα, βλέπουμε επίσης μια λευκή κηλίδα.

Ως εκ τούτου, το χρωματικό μοτίβο μοιάζει με εκείνο της μαργαρίτας (Leopardus wiedii), προκαλώντας σύγχυση μεταξύ των ειδών.

Όμως, να ξέρετε ότι ως διαφορικό, οι οσελότ έχουν κοντή ουρά και είναι μεγαλύτερες σε μέγεθος.

Δεν υπάρχουν περιπτώσεις μελαγχρωματικών δειγμάτων Αν και υπάρχουν μερικά με κοκκινωπές ρίγες.

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί η κοινή ονομασία manigordo "χοντρά χέρια" σε ορισμένα ισπανόφωνα μέρη.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα μπροστινά πόδια (πέντε δάχτυλα) είναι μεγαλύτερα από τα πίσω πόδια (τέσσερα δάχτυλα).

Τέλος, λόγω των θωρακικών μυών και της δύναμης των μπροστινών άκρων του, το ζώο είναι εξαιρετικός αναρριχητής.

Αναπαραγωγή Ocelot

A ocelot ενηλικιώνεται μεταξύ 16 και 18 μηνών και τα θηλυκά έχουν αρκετές ωοθυλακιορρηξίες κατά τη διάρκεια του έτους.

Παρόλα αυτά, έχει παρατηρηθεί ότι σε αιχμαλωσία, ορισμένα δείγματα που ζουν σε εύκρατα κλίματα μπορούν να μείνουν χωρίς ωορρηξία για περίπου 4 μήνες κατά τη διάρκεια του χειμώνα.

Η διάρκεια του οίστρου είναι έως 10 ημέρες και αυτή η γόνιμη περίοδος συμβαίνει κάθε 4 έως 6 μήνες.

Στις μη γόνιμες γυναίκες (που δεν έχουν αποκτήσει ποτέ κουτάβια) η περίοδος εμφανίζεται κάθε 6 εβδομάδες.

Επομένως, η κύηση θεωρείται μακρά επειδή διαρκεί από 79 έως 82 ημέρες και το κοινό είναι η παραγωγή 1 απογόνου.

Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να γεννηθούν έως και 4 γατάκια.

Αυτό καθιστά το ποσοστό αναπαραγωγής του είδους είναι αργή Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν συγκρίνεται με μια άλλη αμερικανική γάτα παρόμοιου μεγέθους, την αγριόγατα (Lynx rufus).

Οι νεοσσοί γεννιούνται με 250 γραμμάρια και το η διαδικασία ανάπτυξης είναι επίσης αργή Γίνονται ενήλικα μόνο όταν είναι 30 μηνών.

Ως ενήλικας, το μικρό εγκαταλείπει την περιοχή καταγωγής του, απομακρυνόμενο έως και 30 χιλιόμετρα από τη γενέτειρά του.

Στην πραγματικότητα, ο θηλασμός διαρκεί από 3 έως 9 μήνες, με τα κουτάβια να ανοίγουν τα μάτια τους σε ηλικία 14 ημερών και να περπατούν έως και 3 εβδομάδων.

Στις 6 εβδομάδες, συνοδεύουν τη μητέρα τους στο κυνήγι.

Τέλος, το προσδόκιμο ζωής σε αιχμαλωσία είναι 20 χρόνια, αλλά ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι στη φύση το ζώο ζει μόνο 10 χρόνια.

Τι τρώει η οσελότ;

Σε γενικές γραμμές, η διατροφή του είδους περιορίζεται σε τρωκτικά βάρους μικρότερου των 600 γραμμαρίων, όπως τα αγούτι και τα πακάκια.

Σε ορισμένα μέρη, είναι επίσης πιθανό το ζώο να τρώει μεγάλα πρωτεύοντα θηλαστικά, όπως βραδύποδες και πίθηκους ουρλιάρηδες.

Τα οπληφόρα μπορεί επίσης να αποτελούν μέρος της διατροφής, ιδίως αυτά που ανήκουν στο γένος Mazama, αν και αυτό είναι πιο σπάνιο.

Ωστόσο, μπορεί επίσης να φάει ερπετά, όπως το Salvator merianae (Tupinambis merianae), καρκινοειδή και ορισμένα είδη ψαριών.

Ως εκ τούτου, η το φαγητό εξαρτάται από την τοποθεσία στην οποία ζει το ζώο.

Έχει τη συνήθεια να κυνηγάει κατά τη διάρκεια της νύχτας και χρησιμοποιεί στρατηγικές ενέδρας.

Με αυτόν τον τρόπο, το ζώο περπατά αργά μέσα στη βλάστηση, κάθεται και περιμένει τη λεία του, έχοντας την ικανότητα να περιμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Όταν τελικά εμφανίζεται, το θήραμα καταδιώκεται.

Έτσι, τρώει έως και 0,84 κιλά κρέας την ημέρα και όταν το σφάγιο δεν τρώγεται αμέσως, θάβεται για την τροφή της επόμενης ημέρας.

Περίεργα πράγματα

Πρώτα απ' όλα, ποια είναι η διαφορά μεταξύ οσελότ και αγριόγατας ?

Λοιπόν, και οι δύο είναι μικρές ζωγραφισμένες γάτες που ζουν στα νεοτροπικά δάση, αλλά οι οσελότ είναι μεγαλύτερες και πιο εύρωστες.

Για το λόγο αυτό, το είδος αυτό ζυγίζει έως και 3 φορές περισσότερο από μια αγριόγατα.

Είναι επίσης ενδιαφέρον να φέρουμε ως περιέργεια το κατάσταση και διατήρηση του είδους .

Σύμφωνα με τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης και των Φυσικών Πόρων, η κατάσταση του είδους είναι "χαμηλής ανησυχίας".

Περιλαμβάνεται όμως στο Παράρτημα 1 της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο των Απειλούμενων Ειδών της Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας.

Ως εκ τούτου, είναι το πιο άφθονο μεταξύ των αιλουροειδών της Νότιας Αμερικής, αν και ορισμένοι πληθυσμοί μειώνονται.

Μιλώντας ειδικά για τις χώρες, στην Αργεντινή και την Κολομβία η κατάσταση είναι "ευάλωτη".

Ήδη στη χώρα μας, το υποείδος L. p. mitis απειλείται με εξαφάνιση, αλλά το είδος συνολικά δεν περιλαμβάνεται στον κατάλογο των απειλούμενων ειδών.

Και ως κύριους λόγους για τη μείωση των ατόμων στους πληθυσμούς, μπορούμε να αναφέρουμε το παράνομο εμπόριο.

Έτσι, το είδος μπορεί να υποφέρει από το κυνήγι για πώληση ως εξωτικό κατοικίδιο, επειδή έχει εντυπωσιακή ομορφιά.

Είναι επίσης ένα ήρεμο ζώο που δεν επιτίθεται σχεδόν καθόλου στον άνθρωπο, γι' αυτό και αποτελεί στόχο του εμπορίου.

Επιπλέον, η υποβάθμιση των φυσικών ενδιαιτημάτων μπορεί επίσης να είναι ένας από τους λόγους για τη μείωση των πληθυσμών.

Ποιος είναι θηρευτής οσελότ ?

Λόγω του προβλήματος με το παράνομο εμπόριο και την αποψίλωση των δασών, ο άνθρωπος είναι ο κύριος θηρευτής του είδους.

Πού να βρείτε

Η κατανομή του είδους είναι ευρεία, καθώς τα δείγματα ζουν από τη Λουιζιάνα και το Τέξας, που βρίσκονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, μέχρι τη βόρεια Αργεντινή και το Περού.

Μπορεί επομένως να παρατηρηθεί στο νησί Τρινιδάδ και στο νησί Μαργαρίτα, το οποίο βρίσκεται στη Βενεζουέλα.

Όμως, πρέπει να γνωρίζετε ότι οι οσελότ δεν εμφανίζονται πλέον στην επαρχία Entre Ríos, στα υψίπεδα του Περού και της Χιλής.

Επιπλέον, εξαφανίζεται στο βόρειο Ρίο Γκράντε και σε μεγάλο μέρος της δυτικής ακτής του Μεξικού.

Τα ενδιαιτήματά του ποικίλλουν και κυμαίνονται από τροπικά έως υποτροπικά δάση, καθώς και από ημίξηρα περιβάλλοντα.

Και παρόλο που υπάρχει μεγάλη εξάρτηση από την πυκνή βλάστηση ή τη δασική κάλυψη, τα άτομα έχουν την ικανότητα να προσαρμόζονται σε δασικά κομμάτια κοντά σε ανθρώπινες κατοικίες.

Έτσι, το είδος συναντάται σε γεωργικές καλλιέργειες όπως το ζαχαροκάλαμο και οι φυτείες ευκαλύπτων.

Πού θα βρείτε το οσελότ στη Βραζιλία ?

Λοιπόν, το είδος ζει σε διάφορα βιοτόπια, όπως είπαμε παραπάνω, οπότε μπορούμε να αναφέρουμε:

Αμαζόνιος, Ατλαντικό Δάσος, Cerrado, Pantanal και Pampas.

Σε ορισμένες περιοχές της Βραζιλίας, η κοινή ονομασία είναι "maracajá-açu".

Περιεχόμενο που επιλέχθηκε για υποψηφιότητα στην εκπαιδευτική εκδοτική εκστρατεία Twinkl στο Ημέρα από το Βιοποικιλότητα .

Σας άρεσαν οι πληροφορίες; Αφήστε το σχόλιό σας παρακάτω, είναι σημαντικό για εμάς!

Πληροφορίες για το Ocelot στη Wikipedia

Δείτε επίσης: Quati: τι του αρέσει να τρώει, η οικογένειά του, η αναπαραγωγή και ο βιότοπός του

Επισκεφθείτε το εικονικό μας κατάστημα και δείτε τις προσφορές!