Ο μπακαλιάρος έχει επίσης την κοινή ονομασία bacalhau-do-atlântico και είναι ένα πολύ θρεπτικό, νόστιμο και εύπεπτο ζώο. Άλλα πλεονεκτήματα για το εμπόριο θα ήταν ότι το ψάρι είναι πλούσιο σε μέταλλα, καθώς και ότι έχει σχεδόν μηδενική χοληστερόλη. Επιπλέον, από το κρέας του μπακαλιάρου εξάγεται ένα ηπατέλαιο που είναι πλούσιο σε βιταμίνες Α και D. Αυτό το λάδι προσφερόταν στα παιδιά για την αποφυγή της ραχίτιδας.

Ο μπακαλιάρος είναι ίσως το πιο άφθονο ψάρι στη θάλασσα. Από τον 17ο αιώνα μεγάλοι στόλοι σκαφών ψάρευαν μπακαλιάρο και στις δύο πλευρές του Βόρειου Ατλαντικού. Μόνο μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο η αλιευτική τεχνολογία εξελίχθηκε σε σημείο που οι επαγγελματίες αλιείς ήταν σε θέση να αλιεύουν μπακαλιάρο ταχύτερα από ό,τι μπορούσαν να αναπαραχθούν, με αποτέλεσμα οι ενέργειές τους να οδηγήσουν σεκατάρρευση τη δεκαετία του 1970.

Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες οι αυστηροί περιορισμοί στους επαγγελματίες αλιείς και στους αλιείς αναψυχής έχουν πλήξει την αλιεία μπακαλιάρου. Οι Βίκινγκς και οι Βάσκοι ήταν μερικοί από τους πρώτους Ευρωπαίους που ταξίδεψαν στις ακτές της Βόρειας Αμερικής για να πιάσουν μπακαλιάρο. Τα ψάρια αλατίζονταν για να αντέξουν το ταξίδι της επιστροφής.

Με αυτόν τον τρόπο, σήμερα θα αναδείξουμε περισσότερα σημεία που επηρεάζουν το εμπόριο αυτού του είδους, καθώς και όλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, όπως η συμπεριφορά, η διατροφή και η αναπαραγωγή. Μέσα από τα αξιοπερίεργα, θα μπορέσουμε επίσης να μάθουμε περισσότερα για τη μείωση του πληθυσμού του μπακαλιάρου.

Ταξινόμηση:

• Επιστημονική ονομασία: Gadus morhua,
• Οικογένεια: Gadidae,
• Ταξινόμηση: Σπονδυλωτά / Ψάρια
• Αναπαραγωγή: ωοτόκος
• Σίτιση: Παντοφάγος
• Βιότοπος: Νερό
• Τάξη: Gadiformes
• Οικογένεια: Gadidae
• Γένος: Gadus
• Μακροζωία: 15 - 20 χρόνια
• Μέγεθος: 50 - 80cm
• Βάρος: 30 - 40kg

Χαρακτηριστικά του μπακαλιάρου

Μεταξύ των χαρακτηριστικών του μπακαλιάρου, είναι ενδιαφέρον να αναφέρουμε ότι το ζώο φτάνει τα 2 μέτρα σε συνολικό μήκος και έως 96 κιλά σε βάρος. Επιπλέον, έχει καφέ ή πράσινο χρώμα, μαζί με κηλίδες που βρίσκονται στη ραχιαία πλευρά.

Υπάρχουν επίσης κάποιοι ασημένιοι τόνοι στην κοιλιακή περιοχή και μια πλευρική γραμμή. Το προσδόκιμο ζωής του θα μπορούσε να είναι ακόμη και 25 ετών. Ένα άλλο πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό του είδους είναι οι εδαφικές του συνήθειες.

Ο μπακαλιάρος έχει τη συνήθεια να υπερασπίζεται την περιοχή του και κυρίως να επιτίθεται σε θηρευτές που τολμούν να πλησιάσουν. Με άλλα λόγια, πρόκειται για ένα βενθοπελαγικό ψάρι.

Μεταξύ των διαφόρων ειδών ψαριών που κυκλοφορούν στο εμπόριο ως μπακαλιάρος, ξεχωρίζουν δύο: το Gadus morhua, το οποίο κατοικεί στα κρύα νερά του Ατλαντικού Ωκεανού, στις περιοχές του Καναδά και της Νορβηγικής Θάλασσας, και το Gadus macrocephalus, το οποίο κατοικεί στον Ειρηνικό Ωκεανό στην περιοχή της Αλάσκας.

Ο μπακαλιάρος είναι ένα παμφάγο ψάρι που διαθέτει αρκετά χαρακτηριστικά, τα οποία το διαφοροποιούν από άλλα θαλάσσια είδη- και μεταξύ αυτών των ιδιοτήτων μπορούμε να αναφέρουμε τα εξής:

• Είναι ψάρια του αλμυρού νερού,
• Υπάρχουν τρία είδη αυτών των ζώων: ο μπακαλιάρος του Ατλαντικού, του Ειρηνικού και της Γροιλανδίας,
• Το σώμα του είναι παχύ και επίμηκες,
• Το κεφάλι και το στόμα είναι μεγάλα,
• Το μέγεθός του ποικίλλει ανάλογα με το είδος, ωστόσο, κατά μέσο όρο μπορούμε να πούμε ότι ο μπακαλιάρος φτάνει τα 50 εκατοστά σε μήκος και περίπου τα 45 κιλά σε βάρος- αν και υπάρχουν μερικά μεγάλα ψάρια που μπορούν να σκεφτούν ακόμη και τα 100 κιλά,
• Διαθέτει πολλά πτερύγια: δύο ραχιαία πτερύγια, δύο πρωκτικά πτερύγια και ένα ζεύγος θωρακικών πτερυγίων,
• Έχει ένα είδος γενειάδας στο πηγούνι του, το οποίο το βοηθά στην αναζήτηση της τροφής του, καθώς λειτουργεί ως αισθητήριο όργανο,
• Όσον αφορά το χρώμα, το πίσω μέρος του σώματος είναι πρασινοκάστανο, το πλάι είναι πιο ανοιχτόχρωμο και η κοιλιά είναι λευκή.

Ψάρια Μπακαλιάρος

Αναπαραγωγή μπακαλιάρου

Η σεξουαλική ωριμότητα του μπακαλιάρου επιτυγχάνεται μεταξύ των πρώτων 2 και 4 ετών της ζωής του. Ωστόσο, υπάρχουν άτομα του είδους, κυρίως εκείνα που ζουν στη βορειοανατολική Αρκτική, τα οποία ενηλικιώνονται σεξουαλικά μόλις στην ηλικία των 8 ετών.

Έτσι, η ωοτοκία πραγματοποιείται από το τέλος του χειμώνα έως την άνοιξη, όταν τα άτομα σχηματίζουν μεγάλα κοπάδια. Τα κοπάδια αυτά μπορεί να έχουν χιλιάδες ψάρια και έτσι η ωοτοκία είναι κλιμακωτή.

Αυτό σημαίνει ότι τα θηλυκά απελευθερώνουν τα αυγά τους αρκετές φορές και τα αρσενικά ανταγωνίζονται για να τα γονιμοποιήσουν. Ως εκ τούτου, αξίζει να αναφερθεί ότι τα νεαρά θηλυκά απελευθερώνουν περίπου 500.000 αυγά και τα μεγαλύτερα θηλυκά καταφέρνουν να γεννήσουν περίπου 15 εκατομμύρια. Και αμέσως μετά τη γονιμοποίηση, τα αυγά μεταφέρονται από τα ωκεάνια ρεύματα και μετατρέπονται σε προνύμφες.

Όπως η τροφή, έτσι και η αναπαραγωγή του μπακαλιάρου σχετίζεται με τις θερμοκρασίες. Οι θερμότερες θερμοκρασίες μπορούν να προκαλέσουν την πιο αργή ωρίμανση των ψαριών και την αναπαραγωγή τους νωρίτερα- ωστόσο, τα ζώα αυτά φτάνουν γενικά στη σεξουαλική ωριμότητα σε ηλικία 3 έως 5 ετών.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου ζευγαρώματος, τα ζώα αυτά μπορούν να ταξιδέψουν έως και 200 μίλια για να βρουν μια κατάλληλη θέση αναπαραγωγής. Το ζευγάρι σχηματίζεται μέσω ερωτοτροπίας, όπου το αρσενικό συνήθως κάνει επιδείξεις κολύμβησης και πιρουέτες με τα πτερύγιά του.

Μόλις το ζευγάρι εγκατασταθεί, κολυμπούν κατευθείαν στην περίοδο αναπαραγωγής, η οποία πραγματοποιείται από τον Ιανουάριο έως τον Απρίλιο- συνήθως σε βάθος 200 μέτρων. Το θηλυκό μπορεί να γεννήσει έως και 5 εκατομμύρια αυγά, αλλά τα περισσότερα από αυτά τρώγονται από διάφορα είδη ψαριών ή άλλα θαλάσσια πλάσματα.

Τα επιζώντα αυγά εκκολάπτονται μετά από 8 έως 23 ημέρες. Όταν εκκολάπτονται, οι προνύμφες είναι διαφανείς και έχουν μήκος μόλις 0,40 εκατοστά, αλλά αυξάνουν το μέγεθός τους μετά από 10 εβδομάδες.

Διατροφή: Τι τρώει ο μπακαλιάρος

Οι μπακαλιάροι είναι αδηφάγοι και καταπίνουν ό,τι κινείται γύρω τους. Η διατροφή τους περιλαμβάνει διάφορους θαλάσσιους οργανισμούς, όπως μικρά ψάρια, ενώ οι προνύμφες τρέφονται συνήθως με πλαγκτόν.

Ο γάδος είναι από τη φύση του παμφάγο ζώο, καθώς τρέφεται τόσο με ζώα όσο και με φυτά- αυτό σημαίνει ότι δεν βασίζει τη διατροφή του αποκλειστικά στην κατανάλωση ζωικών ή φυτικών υλικών, αλλά διατηρεί μια ισορροπημένη διατροφή.

Μεταξύ των ζώων που μπορούν να καταναλώσουν μπακαλιάρο είναι και άλλα είδη μικρότερων ψαριών, όπως: μικρός μπακαλιάρος, χέλια, σκουμπρί, μπακαλιάρος, καθώς και καλαμάρια, καβούρια και μαλάκια.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, τα ζώα αυτά τρώνε περισσότερο όταν βρίσκονται σε ένα ιδανικό εύρος θερμοκρασίας, οπότε όταν οι θερμοκρασίες είναι ακραίες, τρώνε λιγότερο και τείνουν να είναι μικρότερα.

Περίεργα στοιχεία για το είδος

Η πρώτη περιέργεια θα ήταν η σημασία του για την ανθρώπινη διατροφή. Για παράδειγμα, η θρεπτική αξία 1 κιλού μπακαλιάρου είναι ίση με 3,2 κιλά ψάρι, δηλαδή το ζώο αποδίδει περισσότερο και μπορεί να θρέψει 6 έως 8 άτομα.

Και εκτός του ότι είναι καλό για την υγεία σας, το Bacalhau μπορεί να παρασκευαστεί με διάφορους τρόπους. Ωστόσο, το παραπάνω πλεονέκτημα μας οδηγεί σε μια δεύτερη περιέργεια: Μέχρι τη δεκαετία του 1960, η μέση αλιευτική ποσότητα ήταν 300 χιλιάδες τόνοι ετησίως.

Με την πάροδο των ετών, αναπτύχθηκαν νέες τεχνολογίες που επέτρεψαν στα εργοστασιακά πλοία να αλιεύουν μεγαλύτερες ποσότητες ψαριών, και μεταξύ αυτών των τεχνολογιών, μπορούμε να παρατηρήσουμε το αλιευτικό σόναρ, ένα εργαλείο που επιτρέπει τον εντοπισμό κοπαδιών ψαριών.

Ωστόσο, οι νέες τεχνολογίες συνέβαλαν επίσης στην κατάρρευση του είδους, το οποίο άρχισε να υποφέρει από την τεράστια μείωση του πληθυσμού του.

Δηλαδή, λόγω της μεγάλης εμπορικής του σημασίας, ο μπακαλιάρος περιλαμβάνεται στον Κόκκινο Κατάλογο Απειλούμενων Ειδών της IUCN.

Η μείωση του πληθυσμού του γάδου παρατηρήθηκε από το 1990 και μετά και μέχρι σήμερα δεν έχει εκπονηθεί κανένα σχέδιο ανάκαμψης. Το μόνο μέτρο θα ήταν η απαγόρευση της αλίευσης του είδους για ορισμένο χρονικό διάστημα. Η περιορισμένη επανάληψη συνέβη το 2006, όταν αλιεύθηκαν 2.700 τόνοι γάδου.

Άλλα αλατισμένα και αποξηραμένα ψάρια πωλούνται επίσης με τη γενική ονομασία bacalhau, όπως Gadus virens ή Pollachius virens (παπαλίνα), Molva molva (Ling) και Brosmius brosme (Zarbo). Στη Μοζαμβίκη και τη Γουινέα-Μπισάου, το Rachycentron canadum (Beijupirá), ένα είδος ψαριού της τάξης Perciformes, ονομάζεται bacalhau (μπακαλιάρος).

Στη Βραζιλία, το Arapaima gigas (pirarucu), που βρίσκεται στον ποταμό Αμαζόνιο, είναι επίσης γνωστό ως "bacalhau-da-amazônia".

Βιότοπος: πού θα βρείτε τον μπακαλιάρο

Ο βιότοπος του μπακαλιάρου είναι από την ακτογραμμή έως την ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα. Αυτό σημαίνει ότι το ζώο βρίσκεται στον δυτικό Ατλαντικό Ωκεανό σε περιοχές όπως το βόρειο ακρωτήριο Χάτερας, η Γροιλανδία και η Βόρεια Καρολίνα.

Όσον αφορά την παρουσία του στον ανατολικό Ατλαντικό, αξίζει να αναφέρουμε περιοχές από τα βόρεια του Βισκαϊκού Κόλπου έως τον Αρκτικό Ωκεανό.

Για το λόγο αυτό, το ζώο κατοικεί στη Βαλτική Θάλασσα, στη Θάλασσα των Εβρίδων, στη Βόρεια Θάλασσα, στη Θάλασσα του Μπάρεντς και σε ορισμένες περιοχές γύρω από την Ισλανδία.

Ο μπακαλιάρος είναι ένα είδος ψαριού που συνήθως ζει στο αλμυρό νερό, αν και υπάρχουν ορισμένα είδη που μπορούν να βρεθούν στο γλυκό νερό. Ζει άριστα στον πυθμένα της θάλασσας σε βάθος έως και 1.200 μέτρων και αντέχει σε θερμοκρασίες 4 έως 6 βαθμών.

Αυτά τα παμφάγα ζώα μπορούν να ταξιδέψουν μεγάλες αποστάσεις, οπότε είναι δυνατόν να τα συναντήσουμε στον Ατλαντικό, τον Ειρηνικό και ακόμη και τη Γροιλανδία.

Μπακαλιάρος

Συμβουλές για την αλιεία μπακαλιάρου

Το ψάρεμα του μπακαλιάρου γίνεται γενικά σε βραχώδεις βυθούς, χρησιμοποιώντας μαλάκια ως δόλωμα. Το κλειδί για την αλίευση των ψαριών είναι να κρατάτε τη βύθιση σταθερά στο βυθό της θάλασσας και να έχετε υπομονή.

Λοιπόν, για να πιάσει τον μπακαλιάρο, είναι απαραίτητο ο ψαράς να ταξιδέψει σε μια άλλη χώρα, όπως η Νέα Σκωτία, η Νορβηγία, η Ισλανδία, το Λαμπραντόρ, η Θάλασσα των Εβρίδων, μεταξύ άλλων.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το ζώο αυτό δεν αλιεύεται στη χώρα μας. Επομένως, όσον αφορά τον εξοπλισμό αλιείας, προτιμήστε ανθεκτικά μοντέλα που είναι μεσαίου έως μεγάλου βάρους.

Χρησιμοποιήστε πετονιές από 30 έως 110lbs και επιλέξτε μεταξύ καρούλι ή περιστρεφόμενη μπομπίνα. Ιδανικά το εργαλείο θα πρέπει να χωράει περίπου 600m πετονιάς 0,40mm. Επίσης, δώστε προτεραιότητα στη χρήση αγκιστριών μεταξύ 3/0 και 8/0.

Τα καταλληλότερα φυσικά δολώματα είναι οι σαρδέλες, τα μαλάκια ή τα καρκινοειδή.

Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε τεχνητά δολώματα, όπως βύσματα μέσης θάλασσας, κουτάλια και jigging με μέγεθος μεταξύ 10 και 15 εκατοστών.

Κορυφαίοι θηρευτές και απειλές

Αν και οι άνθρωποι είναι οι κύριοι θηρευτές του μπακαλιάρου, καθώς τον κυνηγούν για το κρέας και το λάδι του, καθιστώντας τον έτσι σημαντικό μέρος της διατροφής τους, χάρη στις βιταμίνες που παρέχει. Πρέπει επίσης να φοβούνται ορισμένα ζώα, καθώς αποτελούν την κύρια πηγή τροφής τους, και μεταξύ αυτών μπορούμε να αναφέρουμε τα ακόλουθα:

• Narval,
• Μπελούγκα,
• Μερικά ψάρια,
• Θαλασσοπούλια.

Πληροφορίες για τον μπακαλιάρο στη Βικιπαίδεια

Τέλος πάντων, σας άρεσαν οι πληροφορίες; Τότε, αφήστε το σχόλιό σας παρακάτω, είναι σημαντικό για εμάς!

Δείτε επίσης: Αντσούγιες: μάθετε τα πάντα για αυτό το είδος

Επισκεφθείτε το εικονικό μας κατάστημα και δείτε τις προσφορές!